H Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού (ΕΜΕ) είναι ένα πρωτότυπο έργο ηλεκτρονικής μορφής, με αντικείμενο τη συλλογή, καταγραφή, τεκμηρίωση, παρουσίαση και προβολή των ιστορικών δεδομένων της παρουσίας του ελληνικού πολιτισμικού στοιχείου σε όλη τη χωροχρονική του εξέλιξη.

Στόχος του έργου είναι η σφαιρική θεώρηση της ανάπτυξης, της χωρικής διασποράς και της χρονικής εξέλιξης του ελληνικού πολιτισμικού φαινομένου, με βάση τις μεθόδους και τα πορίσματα της σύγχρονης έρευνας. Τα υπό εξέταση θέματα εντάσσονται στο πλαίσιο που διαμορφώθηκε σε σχέση με την ιστορία της εκάστοτε γεωγραφικής περιοχής και τις μη ελληνικές πολιτισμικές παραδόσεις. Η ιστορική πληροφορία οργανώνεται σε ανεξάρτητα λήμματα πέντε κατηγοριών: «τοπωνύμια», «πρόσωπα», «γεγονότα», «δομικά έργα» και «λήμματα γενικότερου περιεχομένου», που καλύπτουν κοινωνικά, πολιτισμικά, οικονομικά και άλλα ζητήματα. Για την πληρότητα της διαπραγμάτευσης η πληροφορία δομείται σε πολλά επίπεδα (κείμενα, υποσημειώσεις, χρονολόγια, γλωσσάρια, περιλήψεις λημμάτων, βιβλιογραφία, τεκμηρίωση, λεζάντες εικονικού υλικού) και είδη (κείμενο, στατική και κινούμενη εικόνα, ήχος) με πλήρη αξιοποίηση της τεχνολογίας των πολυμέσων και αναπτυγμένη διαδραστικότητα. Στην εκπόνηση του έργου συμμετέχει ευρύ φάσμα επιστημόνων διαφορετικών ειδικοτήτων (ιστορικοί, αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες, κοινωνικοί ανθρωπολόγοι κ.ά.) από διάφορες χώρες του κόσμου, ενώ η εγκυρότητά του ελέγχεται από Επιστημονική Επιτροπή ακαδημαϊκών δασκάλων.



Το συνολικό έργο διαρθρώνεται σε χωρικές ενότητες. Το πρώτο μέρος του, που διατίθεται ήδη ελεύθερα στο Διαδίκτυο και συνεχώς εμπλουτίζεται με περισσότερα λήμματα, καλύπτει την ελληνική παρουσία και δράση στη Μικρά Ασία από την Αρχαιότητα έως και το 1930. Το δεύτερο και το τρίτο μέρος του έργου βρίσκονται αυτή την περίοδο (2008) σε εξέλιξη και διαπραγματεύονται αντίστοιχα τη διαχρονική ελληνική παρουσία στην Κωνσταντινούπολη και στον Εύξεινο Πόντο.