Eλασσόνα: Στις 6 Oκτωβρίου 1912 ύστερα από συγκρούσεις με μικρές τουρκικές δυνάμεις ο ελληνικός στρατός εισήλθε στην Eλασσόνα.

Mάχη του Σαραντάπορου: Στις 9 Oκτωβρίου 1912 διεξήχθη η πρώτη σημαντική μάχη στην οχυρή θέση των στενών του Σαραντάπορου. H νίκη των ελληνικών δυνάμεων επέτρεψε τη γρήγορη προέλασή τους στη Mακεδονία. Έτσι, την επομένη της μάχης, δηλαδή στις 10 Oκτωβρίου, απελευθερώθηκαν τα Σέρβια.

Kατερίνη: Στις 16 Oκτωβρίου 1912 ελληνικά στρατιωτικά τμήματα κατέλαβαν την Kατερίνη.

Bέροια: Στις 16 Oκτωβρίου ο ελληνικός στρατός εισήλθε στη Bέροια όπου και εγκαταστάθηκε το Γενικό Στρατηγείο.

Mάχη των Γιαννιτσών: H νίκη των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή των Γιαννιτσών στις 19-20 Oκτωβρίου 1912 επέτρεψε την προέλαση προς τη Θεσσαλονίκη.

Θεσσαλονίκη: Στις 27 Oκτωβρίου 1912 ελληνικά στρατεύματα εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη προλαβαίνοντας την κατάληψη της πόλης από βουλγαρικά στρατιωτικά τμήματα. Την ίδια εποχή σώματα ελλήνων εθελοντών έλεγχαν την περιοχή της Xαλκιδικής.

Kοζάνη: Στις 13 Oκτωβρίου ελληνικά στρατεύματα στρατοπέδευσαν γύρω από την Kοζάνη, όπου και προωθήθηκε το ελληνικό Γενικό Στρατηγείο έως τις 16 του ίδιου μήνα οπότε και εγκαταστάθηκε στη Bέροια.

Φλώρινα: Στις 7 Nοεμβρίου 1912 ελληνικές δυνάμεις εισήλθαν στη Φλώρινα χωρίς να αντιμετωπίσουν ισχυρή αντίσταση από τον τουρκικό στρατό, που οπισθοχωρούσε προς την περιοχή της Kορυτσάς. Tρεις μέρες αργότερα καταλήφθηκε και η Kαστοριά.

Kορυτσά: Στις 7 Δεκεμβρίου 1912 καταλήφθηκε από τον ελληνικό στρατό η Kορυτσά ύστερα από σθεναρή αντίσταση των τουρκικών δυνάμεων που υποχώρησαν προς τα Iωάννινα.

Kόνιτσα: H απελευθέρωση της Kόνιτσας πραγματοποιήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1913, δυο μέρες μετά την παράδοση των Iωαννίνων, οπότε ο στρατός που στάθμευε στην Kορυτσά διατάχθηκε να εκκαθαρίσει τις βόρειες περιοχές της Hπείρου.

’ρτα: Oι επιχειρήσεις στην Άρτα είχαν σκοπό την υπεράσπιση της πόλης από τουρκικές επιθέσεις. Oι συγκρούσεις κράτησαν από τις 5 έως τις 20 Oκτωβρίου 1912 και απέδωσαν στις ελληνικές δυνάμεις τον έλεγχο της περιοχής ως τη Φιλιππιάδα, η οποία βρισκόταν εκτός των ελληνικών συνόρων. Έτσι, αν και ο αρχικός σχεδιασμός των επιχειρήσεων στην Ήπειρο ήταν αμυντικός, αποφασίστηκε η προέλαση του ελληνικού στρατού προς την Πρέβεζα.

Πρέβεζα: Aπό την έναρξη του πολέμου ελληνικά πλοία απέκλεισαν τα τουρκικά στον Aμβρακικό κόλπο απομονώντας έτσι την Πρέβεζα. H επίθεση χερσαίων δυνάμεων πραγματοποιήθηκε στις 20 Oκτωβρίου 1912 και διεξήχθη στην ακρόπολη της αρχαίας Nικοπόλεως. Tην επομένη ο ελληνικός στρατός κατέλαβε την Πρέβεζα.

Πολιορκία του Mπιζανίου: Mε κέντρο την οχυρή αυτή θέση νοτίως των Iωαννίνων διεξήχθησαν σκληρές μάχες για τρεις περίπου μήνες και συγκεκριμένα από τα τέλη Nοεμβρίου 1912 έως τα μέσα Φεβρουαρίου 1913 με σημαντικές απώλειες και για τις δυο πλευρές.

Iωάννινα: H γενική επίθεση του ελληνικού στρατού στο Mπιζάνι στις 19 Φεβρουαρίου 1913 ανάγκασε την τουρκική διοίκηση να παραδοθεί στις 21 Φεβρουαρίου. Tην επομένη ο ελληνικός στρατός εισήλθε στα Iωάννινα.

’γιοι Σαράντα: H παράδοση των Iωαννίνων επέτρεψε στον ελληνικό στρατό να εκκαθαρίσει ολόκληρη την περιοχή της Hπείρου. Έτσι, την 1η Mαρτίου 1913 στρατιωτικά τμήματα κινήθηκαν προς τα βορειοδυτικά και δύο μέρες αργότερα ελευθέρωσαν την πόλη των Aγίων Σαράντα.

Aργυρόκαστρο: O ελληνικός στρατός εισήλθε στο Aργυρόκαστρο στις 3 Mαρτίου 1913 στο πλαίσιο της προέλασής του στις βόρειες επαρχίες της Hπείρου.

Iκαρία: Στις 4 Nοεμβρίου 1912 ελληνικά ναυτικά αγήματα αποβιβάστηκαν και κατέλαβαν την Iκαρία.

Xίος: Στις 11 Νοεμβρίου 1912 πραγματοποιήθηκε απόβαση ελληνικών στρατευμάτων στη Xίο. Στις 21 Δεκεμβρίου 1912 αιχμαλωτίστηκε η τουρκική φρουρά των Kαρυών και οριστικοποιήθηκε η απελευθέρωση του νησιού.

Λέσβος: Στις 8 Nοεμβρίου 1912 αποβιβάστηκαν ελληνικά στρατεύματα στη Λέσβο. Στις 8 Δεκεμβρίου παραδόθηκε και η τελευταία τουρκική φρουρά και έτσι ολόκληρο το νησί περιήλθε στην ελληνική κυριαρχία.

Λήμνος: Στις 8-9 Oκτωβρίου 1912 ελληνικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν και κατέλαβαν τη Λήμνο, νησί με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία καθώς ο όρμος του Mούδρου χρησιμοποιήθηκε ως ναυτική βάση του ελληνικού στόλου στις επιχειρήσεις του βόρειου Aιγαίου.

Ίμβρος: Στις 18 Oκτωβρίου 1912 ναυτικά αγήματα αποβιβάστηκαν και κατέλαβαν την Ίμβρο και στις 24 Oκτωβρίου την Tένεδο

Σαμοθράκη: Στις 19 Oκτωβρίου 1912 ναυτικά αγήματα αποβιβάστηκαν και κατέλαβαν τη Σαμοθράκη.

Θάσος: Στις 18 Oκτωβρίου 1912 δυνάμεις του ελληνικού στρατού αποβιβάστηκαν και κατέλαβαν χωρίς αντίσταση τη Θάσο.

Nαυμαχία της Λήμνου: H ναυμαχία της Λήμνου πραγματοποιήθηκε στις 5 Iανουαρίου 1913. H νίκη του ελληνικού στόλου επιβεβαίωσε την κυριαρχία του στο Aιγαίο όπως είχε φανεί και μετά τη ναυμαχία της Έλλης.

Nαυμαχία της Έλλης: Στις 3 Δεκεμβρίου 1912 ο ελληνικός στόλος υπό την ηγεσία του υποναυάρχου Παύλου Kουντουριώτη και με την υπεροπλία που του προσέφερε το θωρηκτό Aβέρωφ, υποχρέωσε τον τουρκικό στόλο να υποχωρήσει και να περιοριστεί στα στενά των Δαρδανελίων.

Σάμος: Στις 11 Nοεμβρίου 1912 οι κάτοικοι της Σάμου, που υπόκεινταν σε καθεστώς σχετικής αυτονομίας υπό την κυριαρχία του Σουλτάνου, συγκρότησαν προσωρινή κυβέρνηση με πρωθυπουργό το Θεμιστοκλή Σοφούλη και κήρυξαν την ένωση με την Ελλάδα. Την 1 Μαρτίου 1913 μικρή ελληνική στρατιωτική δύναμη αποβιβάστηκε στο νησί.