Βασικός αντίπαλος του Δημοσθένη ήταν ο Αισχίνης ο Αθηναίος (390-330 π.Χ.). Οι πληροφορίες που έχουμε για τη ζωή του προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από τις επιθέσεις που κάνει ο Δημοσθένης εναντίον του στο λόγο του Περί Στεφάνου. Με την πολιτική ασχολήθηκε σε μεταγενέστερη εποχή υποστηρίζοντας τον Εύβουλο και κατ' επέκταση το βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο. Συμμετείχε μαζί με το Δημοσθένη στην πρεσβεία που έστειλαν οι Aθηναίοι στο Φίλιππο μετά την ήττα στην Όλυνθο (348 π.Χ.). Ο Δημοσθένης πίστευε ότι η εκεί συμπεριφορά του Αισχίνη ήταν προδοτική. Συνεννοήθηκε με τον Τίμαρχο, πλούσιο πολιτικό, ο οποίος κατηγόρησε τον Αισχίνη ως προδότη. Ο Αισχίνης με το λόγο του
Κατά Τιμάρχου έπεισε τους δικαστές ότι ο Τίμαρχος ήταν στα νιάτα του
παιδεραστής, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί και να χάσει τα πολιτικά του δικαιώματα, όπως προέβλεπε ο αθηναϊκός νόμος. Μετά από αυτήν τη δίκη ο Δημοσθένης επανήλθε ως κατήγορος πλέον με το λόγο του Περί Παραπρεσβείας, ενώ ο Αισχίνης με ομότιτλο λόγο απάντησε στις κατηγορίες και αθωώθηκε εκ νέου.
Η προσωπική αντιπαράθεση συνεχίστηκε με αφορμή την πρόταση του Κτησιφώντα να τιμηθεί ο Δημοσθένης με χρυσό στέφανο για τις ηρωικές πράξεις του εναντίον του Φιλίππου. Ο Αισχίνης αντέδρασε και εκφώνησε ως κατήγορος το λόγο του Κατά Κτησιφώντα, τον οποίο υποστήριξε ο Δημοσθένης με το λόγο του Περί Στεφάνου. Οι δικαστές καταδίκασαν τον Αισχίνη με πρόστιμο 1000 δραχμών. Ο ρήτορας προτίμησε να αυτοεξοριστεί και να ασκήσει το επάγγελμά του σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Tελικά εγκαταστάθηκε στη Ρόδο. Δε γνωρίζουμε ούτε πού ούτε πότε ακριβώς πέθανε.
