Αποχωρησάσης της Κυβερνήσεως, την οποία η λαϊκή ετυμηγορία ανέτρεψε και παρατηθέντος της Αντιβασιλείας του ναυάρχου κ. Π. Κουντουριώτου, ανέλαβε την Αντιβασιλείαν, συμφώνως τω Συντάγματι και τοις Νόμοις του Κράτους, η Α.Μ. η Βασίλισσα Μήτηρ Όλγα.

Η Α.Μ. αμέθηκεν ημίν τον καταρτισμόν της νέας Κυβερνήσεως. Ομόσαντες ενώπιον Αυτής τον νενομισμένον όρκον, προέβημεν αμέσως εις την σύγκλισιν της άρτι εκλεγείσης Εθνικής αντιπροσωπείας, όπως αύτη επιληφθή της ρυθμίσεως των πραγμάτων της Χώρας.
Με βαθύτατην την συνείδησιν ότι ύψιστα της Πατρίδας συμφέροντα επιτάσσουσι την διατήρησιν της τάξεως και την διαγεφύρωσιν του χάσματος, το οποίον η δια της πανδήμου λαϊκής ψήφου αποδοκιμασθείσα ολιγαρχία ώρυξε εν τη Χώρα, πάσαν θα καταβάλωμεν μέριμναν προς αποκατάστασιν του Πολιτεύματος και της ισχύος των Νόμων. Γενικώς και αδιακρίτως οι πολίται ανακτώσι την γαλήνην, ην είχον απολέσει κατά την περίοδον την τερματισθείσαν δια της ψήφου της παρελθούσης Κυριακής. Ήδη οι Έλληνες αποκαθιστάμενοι ίσοι και ελεύθεροι, πρέπει να έχωσιν απόλυτον πεποίθησιν ότι, υπακούοντες εις μόνον το δίκαιον και τον Νόμον, θα απολαύωσι πλήρως της προστασίας των νομίμων συμφερόντων αυτών. Ποιούμεθα έκκλησιν εις τα γενναία αισθήματα του Ελληνικού Λαού και του Εθνικού Στρατού, ίνα παράσχωσιν την συνδρομήν των εις το ημέτερον έργον.

Εν Αθήναις τη 4 Νοεμβρίου 1920

(Δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 289, 11 Νοεμβρίου 1920, αντιγραφή από το Ι. Ακτσόγλου, Χρονικό Μικρασιατικού Πολέμου 1919-1922, Αθήνα, Τροχαλία, 1998, σ. 171).