Η ιστορική έρευνα και τα έργα που προκύπτουν από αυτήν σε ψηφιακό περιβάλλον παρουσιάζουν πολλά προτερήματα έναντι των αντίστοιχων συμβατικών  μορφών. Είναι φιλικά προς το περιβάλλον σε αντίθεση με τις έντυπες εκδόσεις, οι οποίες το επιβαρύνουν σε σημαντικό βαθμό. Δεν καταστρέφονται και είναι πρακτικά άφθαρτα, ενώ αναπαράγονται στο διηνεκές χωρίς απώλειες στην ποιότητα. Μπορούν να τα συμβουλεύονται ταυτόχρονα περισσότεροι χρήστες και μάλιστα ανεξαρτήτως απόστασης. Μπορούν εύκολα να αποσπαστούν ή να αντιγραφούν τμήματά τους και να αποσταλούν όπου χρειάζεται. Συντηρούνται σχετικά εύκολα και καταλαμβάνουν ελάχιστο φυσικό χώρο. Έχουν μικρότερο κόστος παραγωγής και διανομής. Συντελούν στην εξοικονόμηση χρόνου και πόρων, καθώς μπορεί να τα συμβουλευτεί κανείς εξ αποστάσεως. Μπορούν να προσφέρουν εισόδημα στους οργανισμούς που τα δημιουργούν και τα διαχειρίζονται είτε άμεσα είτε έμμεσα από παράλληλες υπηρεσίες (τμηματικές εκτυπώσεις, συνδρομές, φωτογραφίες και δικαιώματα χρήσης ή προβολής, εξειδικευμένη έρευνα, οργάνωση πολυμεσικών ή εικονικών εκθέσεων και θεαμάτων κτλ.). Μπορούν να ενσωματώνουν ταχύτατα τα νεότερα πορίσματα της έρευνας, να ανανεώνονται συστηματικά, να διορθώνονται χωρίς ουσιαστικό κόστος και να συμπεριλαμβάνουν τεράστιες ποσότητες ψηφιοποιημένης πληροφορίας από άλλες πηγές. Μπορούν να εμπλουτίζονται αδιάκοπα τόσο σε άμεση πληροφορία, όσο και σε συνδέσεις προς άλλα γενικά ή ειδικά έργα διαθέσιμα στον παγκόσμιο ιστό. Μπορούν να περιβληθούν μορφές άγνωστες ως τώρα και να ανασυστήσουν περιβάλλοντα και φαινόμενα σε απομακρυσμένους τόπους και χρόνους (VR). Τέλος, μπορούν να διευκολύνουν τη μαθησιακή και εκπαιδευτική διαδικασία, να υπηρετήσουν πιστότερα και αρτιότερα την έρευνα και να συμβάλλουν στον εκδημοκρατισμό της γνώσης και στην κατάργηση των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτισμικών στεγανών.