Η Εγκυκλοπαίδεια του Εύξεινου Πόντου, ο τρίτος τόμος της Εγκυκλοπαίδειας Μείζονος Ελληνισμού, ακολουθεί τη δομή και τις οργανωτικές αρχές του όλου έργου και επικεντρώνεται στην ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, από τις αποικίες της Αρχαιότητας μέχρι τις παροικίες των Νεότερων χρόνων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο συμπληρώνει γεωγραφικά τους δύο προηγούμενους τόμους της Εγκυκλοπαίδειας Μείζονος Ελληνισμού, ενώ παράλληλα ανοίγεται προς τον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων, της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης.

Η συνεργασία ερευνητών που προέρχονται από ολόκληρο το χώρο των παραλίων του Εύξεινου Πόντου αντικατοπτρίζει την πολυμορφία και τον πλούτο της ιστορίας και του πολιτισμού των Παρευξείνιων παραλίων από τα Βαλκάνια έως τον Καύκασο, όπου η ελληνική παρουσία έπαιζε πάντα ρόλο συνδετικού κρίκου.