20 Ιουνίου του 1824, λίγες μόνο μέρες μετά την καταστροφή της Κάσου από τον αιγυπτιακό στόλο, η ίδια μοίρα, και χειρότερη, περίμενε τα Ψαρά. «Έπεσαν τα Ψαρά και η Ελλάς εκλονίσθη». Από τους 7.000 Ψαριανούς σκοτώθηκαν 4.000, από τους 25.000 πρόσφυγες που είχαν καταφύγει στο νησί σώθηκαν μόνο 10.000. Το νησί είχε γίνει πλέον στάχτη. Ο Διονύσιος Σολωμός θα αποτυπώσει με το δικό του τρόπο την καταστροφή: «Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη περπατώντας η δόξα μονάχη μελετά τα λαμπρά παλικάρια και στην κόμη στεφάνι φορεί γενωμένο από λίγα χορτάρια που είχαν μείνει στην έρημη γη».