Είναι Μεγάλο Σάββατο και βρισκόμαστε στο όμορφο νησί των Φαιάκων. Η ώρα πλησιάζει 11 το πρωί και στην παλιά πόλη της Κέρκυρας έχει ήδη συγκεντρωθεί πολύς κόσμος. Από τα μπαλκόνια κρέμονται κόκκινα χαλιά. Μικροί και μεγάλοι περιμένουν να χτυπήσουν για δεύτερη φορά οι καμπάνες του Αγίου Σπυρίδωνα. Είναι το σύνθημα για ν' αρχίσει να βρέχει...κανάτια! Από τα παράθυρα των σπιτιών τους οι Κερκυραίοι πετούν στο δρόμο κανάτια και στάμνες γεμάτες νερό, που σπάνε με πάταγο στους δρόμους.

Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στα δύσκολα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, όταν οι ντόπιοι υπέφεραν από πείνα. Η παράδοση λέει ότι κάποιοι πλοίαρχοι που μετέφεραν με τα πλοία τους σιτάρι είδαν στον ύπνο τους τον Άγιο Σπυρίδωνα να τους παρακινεί να αγκυροβολήσουν στην Κέρκυρα. Όταν έφτασαν, ήταν πρωί του Μεγάλου Σαββάτου κι έτσι η μέρα αυτή συνδέθηκε με το θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα και τη σωτηρία των Κερκυραίων από την πείνα. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, το σπάσιμο των κανατιών συμβολίζει τη θέληση των κατοίκων να εκφοβίσουν και να διώξουν με το θόρυβο τις δυνάμεις του κακού...

Απογειωνόμαστε από την Κέρκυρα πάνω σε μια... ιπτάμενη στάμνα και να 'μαστε πάλι κοντά σας ανοιξιάτικοι και με διάθεση γιορταστική. Τι να πρωτοπούμε για την πιο ανθισμένη και την πιο ευωδιαστή εποχή του χρόνου; Ότι η φύση ξαναγεννιέται; Ότι ο καιρός γλυκαίνει και μας προκαλεί να πετάξουμε τα βαριά ρούχα και να χορτάσουμε βόλτες και παιχνίδι; Ότι σύσσωμες οι ανοιξιάτικες γιορτές απειλούν να μας... ξεμυαλίσουν εντελώς;

Απόκριες, Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και μαζί η εθνική μας επέτειος της 25ης Μαρτίου, το Πάσχα και αργότερα η Πρωτομαγιά δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για μελαγχολίες και νάζια. Κρατήστε το νου και την καρδιά σας ανοιχτά στα μηνύματα της άνοιξης! Και προσοχή στα συνάχια και τις αλλεργίες που τη συνοδεύουν, δεν αστειεύονται!

Δανάη - Ιάσονας