Το αγώνισμα αυτό δεν είχε καμία σχέση με στρατιωτικά γυμνάσια ή αγροτικές εργασίες. Ο δίσκος ήταν αρχικά φτιαγμένος από πέτρα και αργότερα από σίδηρο, μολύβι ή χαλκό. Όπως και σήμερα, αποτελούνταν από δύο κυρτές καμπύλες με μεγάλη περιφέρεια. Οι φυσικές κινήσεις του αθλητή δεν έχουν αλλάξει σημαντικά από την Αρχαιότητα έως σήμερα. Η τεχνική, μάλιστα, έμοιαζε πάρα πολύ με τη σημερινή τεχνική ελεύθερης ρίψης. Για να πετάξει καλά το δίσκο, ένας αθλητής έπρεπε να τον κρατήσει ψηλά με το ένα χέρι και να τον στηρίξει με το άλλο. Μετά, τον έστριβε με δύναμη προς τα κάτω και μπροστά ή προς το πλάι και μπροστά. Η κίνηση αυτή αξιοποιούσε τους μυς του ώμου, του στήθους και των πλευρών. Η ρίψη του δίσκου απαιτούσε ρυθμό, ακρίβεια και δύναμη.