Είπαν για την Ουρανία Εφραίμογλου 7 Οκτωβρίου 2021
Μαρίνα Εφραίμογλου

Όταν θέλεις να μιλήσεις για έναν αγαπημένο σου άνθρωπο, το πρώτο που σου έρχεται στο μυαλό είναι σκηνές, σκηνές από την ζωή, σκηνές από στιγμές που μοιραστήκατε, σκηνές που συνοδεύονται από ιδιαίτερα συναισθήματα.

Η πρώτη σκηνή ή μάλλον σκηνές που αναδύεται στην επιφάνεια για την Ουρανία, την αγαπημένη μου νονά και θεία είναι από τα καλοκαίρια της παιδικής μας ηλικίας στο Καβούρι. Τα σπίτια μας, αντικριστά, με έναν χωματόδρομο τότε να τα ενώνει βέβαια πιο πολύ τα ένωνε το συνεχές σούρτα φέρτα από το ένα σπίτι στο άλλο των 6 παιδιών, 5 εμείς και ο Δημήτρης.

Και όταν οι πολυαγαπημένες συννυφάδες, η Αγάπη και η Ουρανία, κατάφερναν να ξεκλέψουν πολύτιμο χρόνο για να τα πούνε οι δυο τους, να μοιραστούν χαρές και ανησυχίες το διάλειμμα για μεγάλη τους απογοήτευση δεν κρατούσε πολύ γιατί όλο και κάποιο παιδί με παντελή έλλειψη διακριτικότητας τις ξετρύπωνε και θα ήθελε να γίνει μέρος της κουβέντας τους. Ήταν τόσο δεμένες οι συννυφάδες και τα αδέλφια ο Λάκης και ο Μηνάς που οι 4 τους επέλεγαν κάθε χρόνο και πήγαιναν μαζί τα ταξίδια στο εξωτερικό. Και δεν τους έφτανε ότι τα σπίτια το καλοκαίρι ήταν δίπλα θέλαν αυτήν την χαρούμενη οικειότητα να τη συνεχίσουν και το χειμώνα μετακομίζοντας δίπλα και στην Φιλοθέη. Εκεί στο σπίτι της Φιλοθέης η σκηνή που μου έρχεται στο μυαλό είναι η νονά μου με ένα κλαδευτήρι να περιποείται τον υπέροχο κήπο με τα όμορφα λουλούδια.

Όταν αναπολώ την νονά μου πολύ έντονα θυμάμαι τις σκηνές γεμάτες με ατέλειωτες συζητήσεις που κάναμε με διάφορες συνθέσεις και θέματα που αφορούσαν κυρίως τις σχέσεις.

Γιατί η Ουρανία ήταν όχι μόνο πρωτοπόρος ασχολούμενη με την ψυχολογία πολλά χρόνια πριν γίνει της μόδας. Αλλά έβλεπε τα πράγματα με μια ματιά καθαρή, απλή γεμάτη βαθιά ενσυναίσθηση. Έτσι συχνά αποζητούσαμε την πολύτιμη συμβουλή της και ανατρέχαμε στην οπτική της γωνία για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζαμε. Η φράση που συχνά ακουγόταν ήταν: «Tι λέει η Ουρανία γι’ αυτό, το συζητήσατε μαζί της;».

H αγάπη της για την ψυχολογία εμπλούτισε την αγάπη της για τον άνθρωπο και μετά τις σπουδές της, πρόσφερε τις υπηρεσίες της σαν σύμβουλος στο αγαπημένο της κέντρο.

Η νονά μου δεν ήταν μόνο ειδική στις σχέσεις λόγω της εντρύφησης της με την ψυχολογία αλλά και η ίδια η σχέση της με τον Λάζαρο ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα βαθιάς και ουσιαστικής συμπόρευσης έτσι δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις ποιος ήταν το στήριγμα και ποιος ο πρωτοπόρος.

Ο σκοπός της ζωής τους δεν οριζόταν από τα υλικά αγαθά αλλά τα υλικά αγαθά ήταν απλώς το μέσο για να βοηθήσουν όπου και όποιον μπορούσαν. Η χαρά και το όνειρό τους και η αξία που έδωσαν ήταν όταν αυτό που με επιτυχία δημιούργησαν, μπόρεσαν να τα μοιραστούν και να τα εντάξουν σε ένα ανώτερο σκοπό για την πατρίδα και τον άνθρωπο.

Η ζωή τους και το παράδειγμά τους έχουν αφήσει βαθύ αποτύπωμα στην κοινωνία και αποτελούν καθημερινή πηγή έμπνευσης για τον Δημήτρη, την Σοφία, τον Λάζαρο, την Βασιλική, την Ουρανία και για εμάς όλους.

Καλό ταξίδι αγαπημένη μου νονά και καλή αντάμωση με τον αγαπημένο σου Λάζαρο.


Προηγούμενη ομιλία Επόμενη ομιλία