Πρόκειται για τη ΒΔ γωνία του κεντρικού κτηρίου του ανακτόρου. Οι παλιές ανασκαφές των ετών 1965 και 1970 έφεραν στο φώς τον βόρειο και τον ανατολικό τοίχο δωματίου, οι οποίοι είναι κτισμένοι κατά το κυκλώπειο σύστημα δόμησης με μεγάλους ογκόλιθους μέχρι του ύψους των 2,20 μ. Από το ύψος αυτό ξεκινούσε ο όροφος του κτηρίο, ο οποίος ήταν κτισμένος με πλίνθους. Επάνω στο δάπεδο του δωματίου βρέθηκαν πολύτιμα αντικείμενα από χρυσό, κύανο, αχάτη και ελεφαντόδοντο, καθώς και ένας μοναδικός θησαυρός από ανατολικούς εισηγμένους σφραγιδοκυλίνδρους, ενώ ανασκαφές των ετών 1995 και 1997 έφεραν στο φως πήλινα σφραγίσματα με Γραμμική Β γραφή, καθώς και έναν χρυσό δίσκο, πιθανώς πώμα πυξίδας, δείχνοντας ότι στον χώρο φυλάσσονταν πολύτιμα αντικείμενα και διάφορα εμπορεύματα. Νεότερες έρευνες (2005) έδειξαν ότι τοίχος ορατού μήκους 5,10 μ. και πάχους 1,10 μ. χωρίζει το δωμάτιο του Θησαυρού από ένα άλλο δωμάτιο, το λεγόμενο δωμάτιο των πίθων, το οποίο βρίσκεται αμέσως νότια του προηγουμένου και ονομάστηκε έτσι καθώς στο εσωτερικό βρέθηκανδέκα μεγάλοι οξυπύθμενοι πίθοι. Οι βάσεις τους στηρίζονταν σε υποδοχές που είχαν ανοιχτεί στο σκληρό δάπεδο του δωματίου, ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητα των αγγείων. Η πληθώρα χάλκινων ελασμάτων από τον χώρο οδηγεί στην υπόθεση ότι τα στόμια των πίθων είχαν καλυφθεί με χάλκινα ελάσματα, ώστε να προστατεύεται το περιεχόμενό τους. Στο χώρο βρέθηκε μεγάλη σελιδόσμημη πινακίδα Γραμμικής Β με καταγραφές προσώπων και αγαθών, δείχνοντας ότι και στο δωμάτιο αυτό εκτελούνταν γραφειοκρατικές δραστηριότητες. Οι ακριβείς διαστάσεις της αποθήκης των πίθων δεν μπορούν προς το παρόν να υπολογιστούν. Το μόνο βέβαιο είναι το δωμάτιο συνεχίζει τόσο προς τα νότια όσο και προς τα δυτικά. Τα έντονα ίχνη καύσης τόσο γύρω από τους πίθους όσο και στην επίχωση του δωματίου δείχνουν ότι ο χώρος καταστράφηκε από πυρκαγιά, η οποία και έψησε την πινακίδα που βρέθηκε εκεί αλλά και τα σφραγίσματα του γειτονικού δωματίου του θησαυρού.

Ιωάννης Φάππας