|
Υπαίθριος χώρος συνεδριάσεων στη νοτιοδυτική πλευρά της Αρχαίας Αθήνας, μεταξύ των
λόφων Νυμφών και Μουσών.
Η έναρξη της λειτουργίας του τοποθετείται στις αρχές του 5ου αι. π.Χ. και
συμπίπτει με τις διαδικασίες εκδημοκρατικοποίησης του Αθηναϊκού πολιτεύματος.
Χρησιμοποιήθηκε από την Εκκλησία του Δήμου για τις συνεδριάσεις της σε θέματα που
αφορούσαν τη λατρεία, την εσωτερική και εξωτερική πολιτική, καθώς επίσης τη
δικαιοσύνη και τη δημόσια διοίκηση.
Εντοπίζονται τρεις φάσεις διαμόρφωσης του χώρου. Κατά τον
5ο αι. π.Χ. η Πνύκα είχε βόρειο προσανατολισμό: το συγκεντρωμένο
πλήθος που αποτελούσαν Αθηναίοι πολίτες με πλήρη πολιτικά διακιώματα,
καθόταν σε ημικυκλικό επίπεδο που υποστήριζε χαμηλός τοίχος στα βόρεια. Αργότερα
(5ος-4ος αι. π.Χ.), ο χώρος διαμορφώθηκε αμφιθεατρικά
με τη βοήθεια ενός μεγαλύτερου, ημικυκλικού τοίχου του ίδιου τύπου. Τελικά
(4ος αι. π.Χ.), το επίπεδο του χώρου συνελεύσεων διευρύνθηκε, ενώ
μία κεντρική κλίμακα που οδηγούσε σ' αυτό αντικατέστησε δύο μικρότερες που προϋπήρχαν.
Στα νότια λαξεύτηκε το βήμα, ενώ, παράλληλα, ξεκίνησε η οικοδόμηση δύο στοών
που, όμως, δεν ολοκληρώθηκαν.
|
|
