Στην Αρχαϊκή περίοδο η μεταλλοτεχνία γνώρισε σημαντική ανάπτυξη και μετέτρεψε τις ανατολικές κυρίως επιδράσεις σε ένα καθαρά ελληνικό ιδίωμα, που εκφράστηκε μέσω των τοπικών σχολών της μικροπλαστικής. Σπουδαίο ρόλο σε αυτή τη διαδικασία εξελληνισμού των μορφών και της διακόσμησης έπαιξαν τα εργαστήρια της Ιωνίας και της Πελοποννήσου. Αντίστοιχη ήταν η κατάσταση και στην τορευτική, η οποία εφάρμοσε και ανάπτυξε νέες τεχνικές κατασκευής και διακόσμησης των αγγείων. Το αδιαφιλονίκητο κέντρο τορευτικής αυτής της περιόδου ήταν η Πελοπόννησος. Τέλος, άνθιση γνώρισε και η κοσμηματοποιία, της οποίας τα περισσότερο καινοτόμα και δραστήρια εργαστήρια βρίσκονταν στη Ρόδο και τη Μακεδονία.