Τα μικρά χάλκινα αγαλμάτια φέρουν συχνά αφιερωματικές επιγραφές και προέρχονται από τα μεγάλα πανελλήνια ιερά, όπως της Δωδώνης, των Δελφών και της Ολυμπίας. Συχνά πρόκειται για αφιερώματα αθλητών που νίκησαν σε αγώνες ή για έργα φτιαγμένα από το δέκατο του εισοδήματος του αναθέτη. Αρκετά έχουν βρεθεί και στην Ακρόπολη της Αθήνας. Ενώ κατά την Αρχαϊκή περίοδο ακολουθούσαν επιχώριους τύπους, στην Κλασική επαναλαμβάνουν ευρύτερα διαδεδομένους τύπους, καθιερωμένους από τη μεγάλη πλαστική. Μορφές αθλητών, γυναικών και θεών είναι οι πιο συχνοί από αυτούς. Οι τελευταίοι εμφανίζονται πιο συντηρητικοί στην εξέλιξή τους, καθώς επηρεάζονταν από τους τύπους των λατρευτικών αγαλμάτων. Σε πολλά αγαλμάτια αναγνωρίζουμε επιδράσεις ή και "αντιγραφές" έργων του Πολυκλείτου, του Πραξιτέλη και του Σκόπα. Τις περισσότερες φορές κατασκευάζονταν με τη μέθοδο του χαμένου κεριού (cire perdue) και σε ορισμένα οι κόρες των οφθαλμών ήταν ένθετες από ελεφαντόδοντο ή άργυρο.

Στην Αθήνα, όπως είναι φυσικό, οι περισσότερο διαδεδομένοι τύποι ήταν της Αθηνάς. Λίγο πριν από τα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ. εμφανίζεται ο τύπος της Αθηνάς με τη γλαύκα. Το εργαστήριο χάλκινων αγαλματιδίων που ανασκάφηκε στην Αγορά επιβεβαιώνει το σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι αθηναίοι δημιουργοί, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο συνδυαζόταν η δραστηριότητα των εργαστηρίων με τις ανάγκες των μεγάλων ιερών. Σπάνια κατασκευάζονταν αγαλμάτια από πολύτιμα μέταλλα. Μία εξαιρετική περίπτωση ήταν οι δέκα χρυσές Νίκες που είχαν αφιερωθεί στην Ακρόπολη, μία από την κάθε φυλή, για να τιμήσουν την Αθηνά μετά τη νίκη της πόλης εναντίον των Περσών.

| εισαγωγή | τέχνες | γράμματα | εκπαίδευση | θρησκεία |	Κλασική Εποχή
Σημείωση: Επιλέγοντας τις εικόνες μπορείτε να δείτε αυτές σε μεγέθυνση, καθώς και τις επεξηγήσεις τους. Οι υπογραμμισμένες παραπομπές (links) οδηγούν σε σχετικά με αυτές κείμενα, ενώ οι μη υπογραμμισμένες αποτελούν επεξηγηματικό γλωσσάρι.