 |
|
 |
Ύστατες προσπάθειες σωτηρίας
ετά το θάνατο του
Ιωάννη Η'
στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης ανέβηκε
ο αδελφός του
Κωνσταντίνος ΙΑ'
Δράγασης. Παρά το θάρρος και την
ικανότητά του ο Κωνσταντίνος δεν ήταν δυνατό να σώσει την
αυτοκρατορία. Η Κωνσταντινούπολη που ταυτιζόταν πλέον με την
αυτοκρατορία βρισκόταν στην καρδιά του οθωμανικού κράτους και χώριζε
τις ασιατικές κτήσεις τους από τις ευρωπαϊκές. Πρωταρχικός λοιπόν
στόχος του νέου σουλτάνου
Μωάμεθ Β',
που διαδέχτηκε τον πατέρα του
Μουράτ Β'
μετά το θάνατο του τελευταίου το Φεβρουάριο του 1451, ήταν
να αποβάλει αυτό το ξένο σώμα και να καταστήσει την Κωνσταντινούπολη
κέντρο της αναπτυσσόμενης οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αμέσως άρχισε τις
προετοιμασίες για την κατάληψη της Πόλης, στις οποίες εντάσσεται και η
κατασκευή ισχυρού κάστρου στο Βόσπορο.
Ο Κωνσταντίνος ακολουθώντας το παράδειγμα των προκατόχων του αναζήτησε βοήθεια
στη Δύση. Τα αντικρουόμενα ωστόσο συμφέροντα των δυτικών
δυνάμεων για την τύχη του Βυζαντίου δεν επέτρεψαν την αποστολή βοήθειας
προς τον Κωνσταντίνο. Επίσης, οι προσπάθειες του βυζαντινού αυτοκράτορα
να εξασφαλίσει την παπική βοήθεια με εφαρμογή των αποφάσεων της συνόδου
της Φερράρας-Φλωρεντίας το Δεκέμβριο του 1452 δεν πέτυχαν παρά να εξαγριώσουν
το λαό, ο οποίος, πιστός στην ορθοδοξία, έφτασε, σύμφωνα με τα λόγια ενός
ανώτατου βυζαντινού αξιωματούχου, να προτιμά τη συνδιαλλαγή με τους Τούρκους
από την υποταγή στη Ρώμη. Το βυζαντινό κράτος εξαντλημένο από όλες τις απόψεις
ζούσε τις τελευταίες μέρες του.
|
