Ξεκινώντας με έναν υπέροχο ποντιακό στίχο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις εντυπώσεις μας από την εκδρομή μας στις αξέχαστες πατρίδες του Πόντου, που πραγματοποιήθηκε από τις 8 έως τις 16 Ιουνίου 2006.
Το οδοιπορικό μας ξεκίνησε από το επιβλητικό μοναστήρι της Μονής Σουμελά, ένα σημαντικό θρησκευτικό κέντρο για αιώνες, σκαρφαλωμένο στους βράχους σαν αετοφωλιά. Ο υποβλητικός φυσικός χώρος, με τα νερά που κυλούν από το βουνό, και οι καταπράσινες πλαγιές που αντικρίσαμε μας μάγεψαν όλους, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό θέαμα. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στην Τραπεζούντα, πόλη καταγωγής πολλών εκδρομέων μας, και επισκεφθήκαμε την Αγία Σοφία με τις υπέροχες τοιχογραφίες και τα χαραγμένα καραβάκια στο ιερό -τάματα των ναυτικών-, τη Μονή της Παναγίας Θεοσκέπαστης, τα τείχη των Κομνηνών και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Κατόπιν, μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή φτάσαμε στην Κερασούντα, με τον επιβλητικό ναό του Αγίου Νικολάου, που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο, και το Ημιγυμνάσιο, με την επιβλητική του πύλη.
Επόμενος σταθμός μας ήταν τα Κοτύωρα, μια όμορφη παραλιακή πόλη, και η Σαμψούντα. Εκεί θαυμάσαμε τα παλιά ελληνικά σπίτια, κάποια εκ των οποίων έχουν αναπαλαιωθεί, και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αμισού, στο οποίο εκτίθενται τα «χρυσά στέφανα», ο περίφημος ποντιακός θησαυρός. Από την Αμισό κατευθυνθήκαμε στη Σινώπη, αρχαία αποικία των Μιλησίων, και επισκεφθήκαμε το Αρρεναγωγείο και το Παρθεναγωγείο, το οποίο ιδρύθηκε από τον Ι. Τσουβαλτζή το 1899. Και τα δύο λειτουργούν και σήμερα ως σχολεία.
Προορισμός μας για την επόμενη μέρα ήταν η πανέμορφη Αμάσεια, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ίρι, ανάμεσα σε δύο βραχώδη όρη. Στο βράχο πάνω από την πόλη δεσπόζουν το Κάστρο και οι λαξευτοί τάφοι των Βασιλέων του Πόντου, των Μιθριδατών. Η Αμάσεια συνδέθηκε άμεσα με το δράμα των Ποντίων, γιατί σε αυτή λειτούργησαν το 1921 τα Δικαστήρια Ανεξαρτησίας που οδήγησαν σε θάνατο τους προύχοντες του Πόντου. Τέλος, πήγαμε στην Κασταμονή, όπου δεσπόζουν ερείπια βυζαντινού φρουρίου, και στην πανέμορφη Σαφράμπολη, που πήρε το όνομά της από το τοπικό προϊόν σαφράν. Η πόλη έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός και μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO. Στη Σαφράμπολη επισκεφθήκαμε το ναό του Αγίου Στεφάνου, τα παλιά ελληνικά αρχοντικά -μερικά εξ αυτών ανήκαν σε συγγενείς των μελών μας-, και το εντυπωσιακό χάνι του Τζιτζή Χότζα και κάναμε βόλτα στα καλντερίμια με τα αμέτρητα μαγαζάκια με τοπικά προϊόντα. Επιστρέψαμε στην Αθήνα με αξέχαστες εντυπώσεις, πολλή συγκίνηση και αναμνήσεις από το οδοιπορικό μας στον Πόντο, την ευλογημένη αυτή γη που επί αιώνες πρόσφερε πλούτο και πολιτισμό σε χιλιάδες ελληνικές οικογένειες. Ανανεώσαμε όλοι το ραντεβού μας για του χρόνου, για ένα ταξίδι στην Καππαδοκία! Καλό φθινόπωρο!
Πρόεδρος Συλλόγου Φίλων IME
