Εγώ μπορεί να ήμουν άτακτος μαθητής όταν πήγαινα σχολείο, αλλά ήμουν πρώτος αθλητής και μάλιστα στην ελληνορωμαϊκή πάλη! Γι' αυτό με κυνηγούσαν οι μαινάδες, εεε... οι μανάδες των συμμαθητών μου, κάθε φορά που ξυλοφόρτωνα κάποιον. Αφήστε που και ο δάσκαλος μου έσουρνε τα εξ αμάξης! Έχετε ακούσει για τα Μικρά ή κατ' αγρούς Διονύσια, που γιόρταζαν οι αρχαίοι Έλληνες στα τέλη Δεκέμβρη; Τότε οι μεταμφιεσμένοι "στόχευαν" γνωστούς και αγνώστους με τα "σκώμματα εξ αμάξης", τα πειράγματα δηλαδή που έλεγαν τριγυρνώντας ανεβασμένοι σε ένα κάρο. Το έθιμο αυτό το συναντάμε ακόμη και σήμερα σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως στη Ζάκυνθο.
Εύγε Ηρακλή, με εκπλήσσεις με τις γνώσεις σου! Ας μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι η χαρά, το γέλιο και η διασκέδαση είναι κομμάτι της ζωής, δεν περιορίζονται στο χρόνο και το χώρο. Κι όποιος παριστάνει το σπουδαίο και τον ψηλομύτη, φορώντας τη μουτσούνα της σοβαροφάνειας και της υπεροψίας, είναι κατά τη γνώμη μου μεγαλύτερος... γάιδαρος από τον κάθε αθώο μασκαρά!
Είσαι αναιδέστατος! Απαγορεύω τις αιχμές προς το πρόσωπό μου! Αλλά τι περιμένεις από έναν άντρα που φοράει φουστάνια;
Μα το Μεγαλέξανδρο, μου φαίνεται ότι θα δοκιμάσω τη σπάθα μου στην ξερή σου την κεφάλα, Πανουργίδη!