|
υφάσματα, εξαιρετικής ποιότητας
κρασιά και διάφορα είδη μικροτεχνίας και εκκλησιαστικά αντικείμενα ήταν τα είδη,
που είχαν μεγάλη ζήτηση στη Δύση, αλλά και στις εγχώριες αγορές, την εποχή του
Βυζαντίου.
Θα μας πείτε, κ. Πολυξερίδη, πως έγινε γνωστή στο Βυζάντιο η τέχνη της καλλιέργειας του μεταξιού;
Μη μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει την περίφημη αυτή ιστορία! Δυο πανέξυπνοι καλόγεροι-κατάσκοποι
έκλεψαν από τους Κινέζους το μυστικό του μεταξιού, με εντολή του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Παράλληλα
με τη διάδοση του Χριστιανισμού στους λαούς της μακρινής Ανατολής, ο αυτοκράτορας τους είχε αναθέσει
να μάθουν τα πάντα για το μετάξι, με μεγάλη προσοχή και μυστικότητα, γιατί οι Κινέζοι δεν αστειεύονταν:
το εμπόριο μεταξιού ήταν γι' αυτούς μονοπώλιο και πηγή πλούτου και όποιος άφηνε να διαρρεύσουν
στοιχεία και πληροφορίες για την τέχνη της σηροτροφίας, τιμωρούνταν με θάνατο. Έτσι, οι καλόγεροί
μας έκρυψαν στα κούφια τους μπαστούνια τα αυγά του μεταξοσκώληκα και μετέφεραν μια χαρά στο Βυζάντιο
το μυστικό. Αυτό έγινε περίπου το 552-554.
Ποιοι ήταν οι δρόμοι που ακολουθούσαν οι έμποροι, εκείνη την εποχή;
Οι σημαντικότεροι εμπορικοί δρόμοι ήταν αυτοί που συνέδεαν
τη Δύση με την Άπω Ανατολή. Όλοι περνούσαν μέσα από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία,
η οποία εισέπραττε δασμούς για τα είδη που μετέφεραν οι έμποροι. Έτσι, σε ορισμένα νευραλγικά σημεία, στα σύνορα του βυζαντινού κράτους, δημιουργήθηκαν
τελωνειακοί και εμπορικοί σταθμοί.
|
 |
|
Αμφορέας
μεταφοράς προϊόντων (10ος-11ος αιώνας).
Θεσσαλονίκη, Βυζαντινό Μουσείο
© ΥΠΠΟ |
|
Τι ήταν τα εμπορεία;
Όπως θα μαντέψατε κι από το όνομά τους, τα εμπορεία ήταν
μικροί οικισμοί στα σύνορα, ή κατά μήκος των ακτών και των εμπορικών δρόμων
της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όπου πραγματοποι-ούνταν οι εμπορικές συναλλαγές.
Εμπορεία, ωστόσο, ονομάζονταν και οι εμπορικές συνοικίες και οι αγορές, που
βρίσκονταν εκτός των τειχών μιας πόλης. Εκτός από την Κωνσταντινούπολη, σημαντικά
εμπορεία είχαν η Έφεσος, η Σμύρνη, η Αττάλεια, η Τραπεζούντα και η Θεσσαλονίκη.
Ποιες ήταν οι κυριότερες δυσκολίες, που αντιμετώπιζαν
οι έμποροι εκείνη την εποχή;
Αναμφίβολα το κακό οδικό δίκτυο και η ανασφάλεια που κυριαρχούσε
στις θάλασσες, εξαιτίας των Αράβων πειρατών. Παρ' όλ' αυτά, οι βυζαντινοί έμποροι
και πλοιοκτήτες τολμούσαν να διακινδυνεύσουν, γεγονός που αποδεικνύει ότι το
εμπόριο ήταν μια πολύ προσοδοφόρα δραστηριότητα.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
|
