Οδηγίες... Μεσογειακής διατροφής!
- Να τρώμε καθημερινά ένα καλό πρωινό, όπως ψωμί με μέλι, γάλα,
φυσικό χυμό ή ένα ωμό φρούτο εποχής.
- Τα γεύματά μας να χαρακτηρίζονται από συνδυασμούς διαφόρων
τροφών. Η ποικιλία στο τραπέζι μας, εκτός από νοστιμιά, παρέχει στον οργανισμό
μας και τα απαραίτητα για την καλή μας υγεία θρεπτικά συστατικά.
- Να τρώμε το φαγητό μας στο τραπέζι και όχι... στο πόδι! Παλιότερα
οι άνθρωποι δεν ήξεραν τι θα πει "ταχυφαγείον".
Μη γελάτε, έτσι ονομάζεται στα ελληνικά το γνωστό σε όλους μας "φαστ
φουντ". Το φαγητό ήταν ένα είδος ιεροτελεστίας, με την οικογένεια γύρω
από το τραπέζι να μοιράζεται τα νέα της ημέρας.
- Να τρώμε ήρεμα και να μασάμε καλά
το φαγητό μας, γιατί έτσι το χωνεύουμε καλύτερα. Γιατί όποιος βιάζεται
δε σκοντάφτει μόνο, αλλά και... βαρυστομαχιάζει!
- Να αποφεύγουμε, όσο μπορούμε,
τα τηγανητά φαγητά και τα λιπαρά κρέατα.
- Να τρώμε όσο πραγματικά χρειαζόμαστε κι όχι όσο χρειάζεται
για να... αδειάσει το τραπέζι. Όλοι καταλαβαίνουμε πότε έχουμε χορτάσει και
έχει αποδειχθεί ότι η λαιμαργία σκοτώνει!
Αρχαία γεύματα
Αλήθεια, τι έτρωγαν οι αρχαίοι Έλληνες; Ξεφυλλίζοντας τα Ομηρικά
έπη, μπορεί να πιστέψει κανείς ότι κάθε μέρα γι' αυτούς ήταν... Τσικνοπέμπτη!
|
Λαχταριστά κυνήγια, αγριόχοιροι, ελάφια, ζαρκάδια, αγριοκάτσικα)
αλλά και οικόσιτα ζώα (βόδια, αιγοπρόβατα, γουρουνάκια) πρώτα θυσιάζονταν
στους θεούς και μετά γίνονταν ψητοί και σουβλιστοί μεζέδες, συχνότερα για τους
εύπορους και σπανιότερα για τους κοινούς θνητούς. Το κρασί το έπιναν πάντα νερωμένο.
Δεν υπήρχε μεγαλύτερη απόλαυση από ένα καλά οργανωμένο συμπόσιο με συνοδεία
μουσικής, αφού όποιος έτρωγε μόνος του θεωρούνταν ότι απλά γέμιζε το στομάχι
του. Ο λαός τρεφόταν περισσότερο με λαχανικά, όσπρια (κουκιά, ρεβύθια, φακές)
και πολλά θαλασσινά (ψάρια, μαλάκια, όστρακα).
Ελιά, σιτάρι, αμπέλι: Σημειώσατε Χ
Το ψωμί, το ελαιόλαδο και το κρασί ήταν η βάση της διατροφής των σοφών μας προγόνων.
Τα τρία αυτά πολύτιμα διατροφικά στοιχεία ήταν ιερά και προστατεύονταν από τους
αντίστοιχους θεούς, τη Δήμητρα, την Αθηνά, το Διόνυσο. Ό,τι συνόδευε το ψωμί
ονομαζόταν "όψον" και μπορεί να ήταν ελιές, ψάρια φρέσκα ή παστά,
κρεμμύδια, χόρτα, αυγά και πολτός από κουκιά ή φακές. Το μαγείρεμα ήταν αρμοδιότητα
των γυναικών και των δούλων, οι οποίοι έτρωγαν ξεχωριστά και
δε συμμετείχαν στα συμπόσια. Όσο για τα επιδόρπια, ήταν πίτες και γλυκίσματα
με τυρί, ξηρούς καρπούς, μέλι και γάλα, τα οποία συχνά έτρωγαν βουτηγμένα στο
κρασί. Τα αγαπημένα τους φρούτα ήταν τα σύκα, τα μήλα, τα ρόδια, τα αχλάδια
και φυσικά τα σταφύλια.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
|
