|
Η Ολυμπία κατά τον 4ο αι. π.Χ.
Στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές στη ζωή
και τις αξίες των Ηλείων. Η Ήλιδα έπαψε να είναι εύπορη και οι  κάτοικοί
της έγιναν προσωρινά σύμμαχοι διαφόρων πόλεων-κρατών. Ο Πελοποννησιακός
πόλεμος προκάλεσε την παρακμή πολλών ηθικών αξιών που εξέφραζαν
οι αγώνες. Αυτές οι αλλαγές είναι ιδιαίτερα εμφανείς και στη χωροθέτηση
του ιερού: από εδώ και στο εξής το κύριο ιερό διαχωρίζεται από το
χώρο διεξαγωγής των αγώνων και το Στάδιο. Η ανέγερση της στοάς της
Ηχούς σημείωσε το διαχωρισμό του θρησκευτικού κέντρου από το Στάδιο,
το οποίο μεταφέρθηκε ανατολικότερα. Ονομάστηκε στοά της Ηχούς, λόγω
της ακουστικής της, και Ποικίλη από τις τοιχογραφίες που την κοσμούσαν
εσωτερικά.
Οι αθλητές που γίνονταν αντιληπτοί να παραβαίνουν τους κανόνες κατέβαλλαν πρόστιμο, το οποίο χρησιμοποιούνταν για την ανέγερση των Ζανών. Πρόκειται για αγάλματα του Δία, τα οποία στήνονταν για να θυμίζουν την τιμωρία αυτών που δε συμμορφώνονταν στους κανόνες των αγώνων.
Στους Ύστερους Κλασικούς χρόνους ανεγέρθηκαν το Μητρώο και ορισμένες Στοές. Χτισμένο το 400 π.Χ. κοντά στους Θησαυρούς, το Μητρώο ήταν ένας ναός αφιερωμένος στη μητέρα των θεών, την Κυβέλη. Ο βωμός της βρισκόταν στη δυτική του είσοδο. Αργότερα, το Μητρώο χρησιμοποιήθηκε για τη λατρεία των Ρωμαίων αυτοκρατόρων.
Η Νότια Στοά ιδρύθηκε στο νότιο άκρο του ιερού και η αρχική Ιερά Οδός περνούσε μπροστά της. Άλλες στοές χτίστηκαν ως προσόψεις του Βουλευτηρίου και άλλων κτηρίων.
Αυτή την εποχή το μήκος του Σταδίου έφτανε τα 212,50 μ., ενώ μεγάλωσε η απόσταση από τις αφέσεις στα 192,28 μ. Η χωρητικότητά του ήταν 45.000 θεατές, οι οποίοι κάθονταν στο χώμα.
|
