Οι κανονισμοί των αγώνων
Οι Ηλείοι κατάφεραν να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον όλων
των Ελλήνων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, χάρη σε ένα σύνολο
κανόνων που ρύθμιζαν την οργάνωση, τη συμμετοχή και την εκγύμναση
κατά τη διάρκειά τους.
Μεταξύ των κανόνων σημαντικότεροι ήταν οι εξής:
Επιβολή εκεχειρίας.
Δικαίωμα συμμετοχής μόνο στους Έλληνες πολίτες.
Ειδικοί κανόνες για τις διαδικασίες προπόνησης και διεξαγωγής των αγώνων.
Οι ελλανοδίκες
"Εκεί, η μέθοδος προγύμνασης και το είδος των
ασκήσεων αποφασίζεται από άλλους κι ο ελλανοδίκης, και όχι
ο προπονητής, με δική του πρωτοβουλία και χωρίς κανέναν
περιορισμό οργανώνει τα πάντα, σύμφωνα με τις συγκεκριμένες
συνθήκες που ισχύουν κάθε φορά. Και ο ελλανοδίκης έχει το
μαστίγιο στη διάθεσή του, όχι μόνο για τον αθλητή αλλά και
για τον προπονητή, και το χρησιμοποιεί σε κάθε περίπτωση
ανυπακοής στις διαταγές του. Και όλοι είναι υποχρεωμένοι
να συμμορφώνονται με τις διαταγές των ελλανοδικών, καθώς
αυτοί που τις παραβιάζουν μπορούν να αποβληθούν από τους
αγώνες αμέσως".
Φιλόστρατος, περίπου 3ος αιώνας π.Χ.
Αυτοί ήταν οι ελλανοδίκες, δηλαδή οι δικαστές των Ελλήνων. Αρχικά, η θέση τους ήταν κληρονομική. Μετά το 584 π.Χ., όλοι οι πολίτες της Ήλιδας μπορούσαν ν' αναλάβουν αυτή τη θέση. Ο αριθμός τους κυμαινόταν από δύο (584 π.Χ.) σε εννέα (480 π.Χ.), δώδεκα (368 π.Χ.) και μετά μειώθηκε σε δέκα (348 π.Χ.). Κατά τη διάρκεια των αγώνων κατοικούσαν στο Ελλανοδικείο, ένα μεγάλο κτήριο στην αγορά της πόλης, και φορούσαν πορφυρούς χιτώνες για να ξεχωρίζουν.
Ήταν υπεύθυνοι για την απονομή των επάθλων στους νικητές και την επιβολή τιμωρίας και προστίμων στους παραβάτες των κανονισμών. Για να προάγουν τους αγώνες και να εξασφαλίσουν ένα άψογο τελικό θέαμα, επέβλεπαν τους αθλητές το μήνα της προπόνησης, επέλεγαν αυτούς που είχαν προετοιμαστεί ικανοποιητικά και απέρριπταν εκείνους με τις χαμηλές επιδόσεις. Η κρίση τους δεν αφορούσε μόνο το ζήτημα της σωματικής επίδοσης, αλλά και το χαρακτήρα και το ήθος των αθλητών.
|