|
Προετοιμασία και διεξαγωγή των αγώνων
Ένα σύνολο κανόνων, που κοινοποιούνταν την περίοδο των Ολυμπιακών
Αγώνων, ρύθμιζε την οργάνωση των αγωνισμάτων.  Βασικός
περιορισμός αφορούσε τους μη Έλληνες, τους δούλους και τις γυναίκες,
στους οποίους απαγορευόταν η συμμετοχή. Όσον αφορά τους αθλητές
που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν υποχρεούνταν να προσέλθουν στην
Ήλιδα ένα μήνα πριν τους αγώνες και να προπονηθούν υπό την επίβλεψη
των ελλανοδικών (κατά λέξη, των κριτών των Ελλήνων). Αυτό ήταν ένα
είδος προκαταρκτικής ή δοκιμαστικής προπόνησης, κατά τη διάρκεια
της οποίας οι κριτές ήταν ελεύθεροι να επιλέξουν όσους είχαν προπονηθεί
καλά. Επίσης, οι αθλητές έπρεπε να αποδείξουν ότι προπονούνταν συστηματικά
τους τελευταίους δέκα μήνες πριν τους αγώνες.
Με την άφιξή τους στην Ήλιδα οι αθλητές συνέχιζαν την προπόνηση. Εκεί υπήρχαν δύο Γυμνάσια που οι αθλητές μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για προπόνηση πριν τους αγώνες: ο Ξυστός για τους δρομείς και τους πενταθλητές και το Τετράγωνο για τους παλαιστές και τους πυγμάχους. Το Γυμνάσιο που προοριζόταν για την προπόνηση των παίδων ονομαζόταν Μαλθώ. Για την εκγύμανση των αθλητών στην Ήλιδα υπήρχε και μια παλαίστρα.
Επιπλέον, ένα από τα κύρια καθήκοντα των ελλανοδικών ήταν να κρίνουν την ηλικία των αθλητών που θα συμμετείχαν στους αγώνες και ανάλογα με αυτή να τους κατατάξουν σε διαφορετικές ομάδες. Οι πολύ μικροί δε γίνονταν δεκτοί, ενώ όσοι είχαν ενηλικιωθεί μπορούσαν να συμμετέχουν στους αγώνες ανδρών και οι παίδες στα ειδικά αγωνίσματα που διεξάγονταν τη δεύτερη μέρα των αγώνων.
Όσοι ήθελαν να λάβουν μέρος και γίνονταν δεκτοί δεν μπορούσαν να παραιτηθούν ή να αποσυρθούν. Επίσης, χάρη στον κανόνα της εφεδρείας, οι αθλητές που έμεναν χωρίς αντίπαλο είχαν το δικαίωμα να αγωνιστούν με το νικητή του δεύτερου γύρου. Έτσι λοιπόν ο έφεδρος, εκείνος που περίμενε, είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στους αγώνες.
Οι ελλανοδίκες, συνεπικουρούμενοι από τους αλυτάρχες, επέβαλλαν σε όσους δεν υπάκουαν στους κανόνες ποινές, που περιλάμβαναν σωματική τιμωρία, χρηματικό πρόστιμο έως και αποκλεισμό από τους αγώνες. Οι σωματικές ποινές εκτελούνταν από τους ραβδούχους και τους μαστιγοφόρους. Αν ένας αθλητής δεν μπορούσε να πληρώσει το πρόστιμο, το κατέβαλε η πόλη του, για να μην αποκλειστεί από τους αγώνες. Τα έσοδα από τα πρόστιμα χρησιμοποιούνταν για να κατασκευαστούν τα αγάλματα του Δία, οι Ζάνες, που τοποθετούνταν στο χώρο του ιερού.
|
