|
Ο ακοντιστής
Ο
αθλητής έτρεχε μια μικρή απόσταση κρατώντας το ακόντιο οριζόντια
και στο ύψος του κεφαλιού,  όπως και σήμερα, και το εκσφενδόνιζε
μόλις πατούσε στη βαλβίδα. Στο στοχαστικό ακοντισμό, όπου ο αθλητής
σημάδευε έφιππος, απαιτούνταν σταθερό μάτι, δυνατό χέρι και η ευλυγισία
ενός έμπειρου αναβάτη.
|
