|
Γνωρίζατε
ότι...
- Η Fanny Blankers-Koen συνέχισε να αγωνίζεται για αρκετά
ακόμη χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς του 1948 με σημαντική επιτυχία;
Δύο χρόνια μετά το θρίαμβό της στο  Λονδίνο
έλαβε μέρος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου κατακτώντας την
πρώτη θέση στα 100 μ. και στα 80 μ. εμπόδια, και τη δεύτερη
στα 200 μ. και στα 4x100. Συνολικά κατέκτησε 8 ευρωπαϊκά μετάλλια:
δύο χάλκινα (1938), δύο αργυρά (1950) και τέσσερα χρυσά (1946,
1950). Επίσης, έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952
στο Ελσίνκι, δίχως να καταφέρει να διακριθεί εξαιτίας μιας
ασθένειας που δεν της επέτρεψε να έχει την κατάλληλη προετοιμασία.
Παρ' όλα αυτά συνέχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό και,
σε ηλικία 38 ετών, το 1956, οι επιδόσεις της στα 80 μ. εμπόδια
ήταν 11.30, πολύ κοντά στο παγκόσμιο ρεκόρ που είχε σημειώσει
μερικά χρόνια πριν (11.00) και σχεδόν στο χρόνο που της είχε
χαρίσει ένα χρυσό μετάλλιο με ολυμπιακό ρεκόρ στους Αγώνες
του 1948 (11.25). Συνολικά στην καριέρα της σημείωσε 20 παγκόσμια
ρεκόρ σε αγωνίσματα δρόμων ταχύτητας, στα ψηλά εμπόδια, στο
ύψος, στο μήκος και στο πένταθλο.
- Στον τελικό των 80 μ. μετ' εμποδίων γυναικών οι δύο πρώτες
νικήτριες τερμάτισαν σχεδόν ταυτόχρονα, σημειώνοντας τον ίδιο
ακριβώς χρόνο ο οποίος ήταν νέο ολυμπιακό ρεκόρ (11.25); Τελικά,
νικήτρια αναδείχτηκε η Fanny Blankers-Koen, ενώ στη δεύτερη
θέση βρέθηκε η Βρετανίδα Maureen Gardner, η οποία ήταν και
η μόνη αθλήτρια που δυσκόλεψε την Blankers-Koen στους Αγώνες
του 1948. Μάλιστα προπονητής και των δύο ήταν ο Jan Blankers,
ο σύζυγος της Fanny. Στον ίδιο αγώνα τρίτη τερμάτισε η Αυστραλή
Shirley Strickland, με χρόνο 11.30. H Strickland ήρθε τρίτη
και στα 100 μ., ενώ τη δεύτερη θέση κατέλαβε στη σκυταλοδρομία
4x100. Kαι στις δύο κούρσες νικήτρια αναδείχτηκε η Blankers-Koen.
Mάλιστα, στα 4x100 η Blankers-Koen που αγωνιζόταν τελευταία
για την ομάδα της βρισκόταν στην τρίτη θέση όταν πήρε τη σκυτάλη,
αρκετά μέτρα πίσω από την ομάδα της Αυστραλίας που προπορευόταν
και του Καναδά που ακολουθούσε. Τελική νικήτρια ήταν η Blankers-Koen
και η ομάδα της Ολλανδίας.
- Ο Bob Mathias θα μπορούσε να διεκδικήσει ένα τρίτο ολυμπιακό
μετάλλιο το 1956; Ο Mathias ήταν ο πρώτος αθλητής δεκάθλου
στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που κατέκτησε δύο συνεχόμενες
φορές χρυσό μετάλλιο: στο Λονδίνο το 1848 και στο Ελσίνκι
το 1952. Αμέσως μετά τους Αγώνες στο Ελσίνκι ο Mathias εγκατέλειψε
τον αγωνιστικό αθλητισμό, σε ηλικία μόλις 21 ετών. Τέσσερα
χρόνια αργότερα, και ενώ εργαζόταν ως ηθοποιός, θέλησε να
μετάσχει στους προκριματικούς Αγώνες για τους Ολυμπιακούς
Αγώνες του 1956 στη Μελβούρνη. Η ομοσπονδία των ΗΠΑ τού απάντησε
ότι θα του έδινε το δικαίωμα να συμμετάσχει στους προκριματικούς,
εάν επέστρεφε προηγουμένως τα χρήματα που είχε λάβει ως ηθοποιός.
Ο Mathias αρνήθηκε, χάνοντας έτσι τη δυνατότητα να λάβει μέρος
και να διακριθεί σε τρεις συνεχόμενες ολυμπιακές διοργανώσεις.
|
