4.
 

6.12.1938

Ο γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα προς το γερμανικό υπουργείο εξωτερικών:

"Η ανησυχία των ελληνικών αρχών σχετικά με το αίτημα της Βουλγαρίας για έξοδο στο Αιγαίο έμοιαζε να αμβλύνεται μετά το σύμφωνο της Θεσσαλονίκης (31 Ιουλίου 1938) ...Ωστόσο, η (βουλγαρική) αντιπολίτευση εκεί οργάνωσε διαδηλώσεις σχετικά με το γεγονός ότι η Βουλγαρία ήταν η μόνη από τις χώρες που ηττήθηκαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο που δεν έχει ανακτήσει κανένα από τα χαμένα εδάφη της... Στις 26 Νοεμβρίου ο Μεταξάς...έκανε το σχόλιο ότι έλπιζε πως τρίτες δυνάμεις, εάν επιθυμούσαν να ασκήσουν την επιρροή τους πάνω στη Βουλγαρία, μπορούσαν να το κάνουν προκειμένου να επιτευχθεί ειρήνευση... Είναι σημαντικό το γεγονός πως η Ελλάδα (αναλογικά, η πιο αδύναμη από τις γείτονες χώρες της Βουλγαρίας) αισθάνεται ανασφάλεια και απειλή, παρά την ύπαρξη του Βαλκανικού Συμφώνου και παρά το σύμφωνο της Θεσσαλονίκης" (έμφαση προστέθηκε).

[Documents on German Foreign Policy, D, 5, 262]