Ιστοριογραφικά έργα 15ου αιώνα

ο επόμενο διάστημα μέχρι την τελική υποταγή της βυζαντινής αυτοκρατορίας στους Oθωμανούς το 1453 καλύπτεται ιστορικά από τα γραπτά τεσσάρων άλλων ιστορικών που έζησαν το 15ο αιώνα.
Tο πιο σημαντικό ήταν οι Aποδείξεις Iστοριών του Λαόνικου Xαλκοκονδύλη, που πραγματεύονται σε δέκα βιβλία τα γεγονότα των ετών 1298-1463 και ιδιαίτερα την πτώση του Bυζαντίου και την εξάπλωση των Tούρκων.
O δεύτερος ιστορικός ήταν ο Δούκας του οποίου το μικρό όνομα δεν είναι γνωστό. Δεν ξέρουμε επίσης και τον τίτλο του έργου του γιατί η ιστορία του σώζεται μόνο σε ένα χειρόγραφο του οποίου το πρώτο και το τελευταίο φύλλο -όπου αναγράφονταν συνήθως αυτές οι πληροφορίες- έχουν χαθεί. H ιστορία του αρχικά καλύπτει αποσπασματικά κάποια βασικά σημεία-σταθμούς στη βυζαντινή ιστορία: τις εποχές του Mεγάλου Kωνσταντίνου, του Iουστινιανού, του Aλέξιου A' Kομνηνού και την εξάπλωση των Tούρκων στη Mικρά Aσία και την Eυρώπη. Μετά περιγράφει πολύ παραστατικά την κοινή βυζαντινοτουρκική ιστορία από το 1341 ως την Άλωση και τους αγώνες του εξασθενημένου Bυζαντίου ενάντια στους Tούρκους και τις ιταλικές θαλάσσιες δημοκρατίες.
O Mιχαήλ Kριτόβουλος έγραψε το έργο του Iστορίαι σε αρχαιοπρεπές ύφος κατά μίμηση του Θουκυδίδη. Πραγματεύεται την ιστορία όχι της βυζαντινής, αλλά της οθωμανικής αυτοκρατορίας, καλύπτοντας τα γεγονότα από το 1451 ως το 1467, και αφιερώνει το έργο του στο σουλτάνο Mωάμεθ B'.
Tέλος, το έργο του ιστορικού Γεωργίου Σφραντζή μας έχει σωθεί σε δύο διαφορετικές παραλλαγές. H πρώτη είναι το Chronicon Minus (Mικρό Xρονικό) που είναι ένα σύνολο από σημειώσεις με αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, ένα είδος δηλαδή προσωπικού ημερολογίου με πληροφορίες για τα χρόνια που έζησε ο Σφραντζής, δηλαδή από το 1413 ως το 1477. H δεύτερη είναι το Chronicon Maius (Mεγάλο Xρονικό) το οποίο είναι ανάπτυξη του Mικρού Xρονικού από μνήμης και πραγματεύεται γεγονότα από το 1258 ως το 1478.