Μπαίνει ο Λέων Πανουργίδης, ντυμένος με τα καλά του και με βλοσυρό ύφος.

Ομολογώ ότι πέφτω από τα σύννεφα! Ολόκληροι άντρες και το ρίξατε στα μασκαραλίκια! Εσύ βέβαια, Ηρακλή, δε με εκπλήσσεις, διάλεξες και την κατάλληλη μεταμφίεση... Αλλά για σας, καθηγητή Περικλή, πίστευα ότι είστε σοβαρός άνθρωπος.
Μα αααα...ψού...φεντικό, διάβασα στην εγκυκλοπαίδεια ότι στην αρχαιότητα συνηθίζονταν οι μάσκες που παρίσταναν τράγους, ταύρους, γαϊδάρους, γουρούνια και γενικώς ζώα, αλλά και άλλες, πολύ κωμικές ή τρομακτικές. Η σημερινή παρέλαση του καρναβαλιού μπορεί να έχει τις ρίζες της στις θρησκευτικές τελετές των αρχαίων Ελλήνων!
Μπράβο Ηρακλή! Βλέπω ότι μεταμορφώθηκες σε γάιδαρο, εεε, τέρας μορφώσεως!
Χο, χο, ας γελάσουμε! Εγώ θαυμάζω την αυστηρότητα των Βυζαντινών. Οι Πατέρες της Eκκλησίας μας ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι τα μασκαρέματα και τα ξέφρενα γλέντια... Ήδη από το 2ο αιώνα, με επιστολές και κηρύγματα, προσπαθούσαν να πείσουν τους χριστιανούς να εγκαταλείψουν αυτές τις ειδωλολατρικές συνήθειες. Τον 8ο αιώνα μ.Χ., ο Θεόδωρος, ηγούμενος της μονής Στουδίου στην Kωνσταντινούπολη, καλούσε τους χριστιανούς να πάψουν να τραγουδούν "διαβολικά" τραγούδια και να παίζουν "σα μικρά παιδιά"!
Όπως πάντα, φίλτατε Πανουργίδη, λέτε τη μισή ιστορική αλήθεια. Γιατί είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια του Tριωδίου, της περιόδου δηλαδή πριν από τη Σαρακοστή, οι Bυζαντινοί πήγαιναν σε θεατρικές παραστάσεις, χόρευαν, τραγουδούσαν και έπαιζαν ζάρια, ένα από τα αγαπημένα τους παιχνίδια. Την Κυριακή της Αποκριάς, μάλιστα, γίνονταν τα μεγαλύτερα γλέντια...