Ο δισκοβόλος
Οι φυσικές κινήσεις του αθλητή ρίψης δίσκου δεν έχουν αλλάξει σημαντικά
από την Αρχαιότητα έως σήμερα. Μάλιστα, η τεχνική ήταν
πολύ κοντά σε αυτή της σημερινής τεχνικής ελεύθερης ρίψης. Για να
πετάξει καλά το δίσκο, ο αθλητής έπρεπε να τον κρατήσει ψηλά με
το ένα χέρι και να τον συγκρατήσει με το άλλο. Μετά, έπρεπε να τον
στρέψει με δύναμη προς τα κάτω και μπροστά ή προς το πλάι και μπροστά.
Η κίνηση αυτή αξιοποιούσε τους μύες του ώμου, του στήθους και των
πλευρών.
Η ρίψη του δίσκου απαιτούσε ρυθμό, ακρίβεια και δύναμη. Αντίθετα από τις μυθολογικές αναφορές, δεν υπάρχουν πληροφορίες για ατυχήματα κατά τη διάρκεια των αγώνων, γιατί οι θεατές κάθονταν στα αναχώματα.
Γνωστοί δισκοβόλοι ήταν ο Φάυλλος από τον Κρότωνα, που λέγεται ότι έριξε το δίσκο του 28,10 μέτρα, και ο Φλεγύας που μπορούσε να στέλνει το δικό του από τη μία όχθη του Αλφειού στην άλλη, στο πλατύτερο σημείο του.
|