.
FHW Button

Φορολογικό σύστημα

ο φορολογικό σύστημα της Υστεροβυζαντινής περιόδου εξακολουθεί να είναι το ίδιο με εκείνο της Μεσοβυζαντινής. Για τον προσδιορισμό του φόρου λάμβαναν υπόψη την έκταση της γης, αλλά και το είδος της καλλιέργειας (αρόσιμη γη, λιβάδια, αμπέλια). H φορολόγηση γινόταν κατά μοδίους και το ύψος της αποτελούσε ένα ποσοστό της αξίας των μοδίων. O μόδιος ήταν μονάδα μέτρησης επιφάνειας, ανάλογη κάθε φορά προς την ποιότητα της μετρούμενης γης. H φορολόγηση των ζώων υπολογιζόταν ως ποσοστό ανάλογα με την αξία τους. Για τη φορολόγηση των αγροτών τούς διέκριναν σε ζευγαράτους, βοϊδάτους και ακτήμονες και αντίστοιχα υπολόγιζαν το φόρο.

Στην Υστεροβυζαντινή περίοδο επικράτησε μια μορφή κτηματολογίου, το πρακτικό, που εμφανίστηκε στα τέλη της Μεσοβυζαντινής περιόδου. Tα πρακτικά περιείχαν τον περιορισμό, την περιγραφή και έκταση μιας μεγάλης ιδιοκτησίας με κατάλογο των παροίκων, της οικογένειάς τους, του σπιτιού τους, των ζώων, των γαιών και του φόρου που αντιστοιχούσε στον καθένα.

Στα ύστερα βυζαντινά χρόνια όπως και στη μεσοβυζαντινή εποχή η είσπραξη των φόρων γινόταν με εκμίσθωση. Oι μισθωτές, οι λεγόμενοι πράκτορες, μίσθωναν ύστερα από πλειοδοτικό διαγωνισμό την είσπραξη των φόρων κατά φορολογικές περιφέρειες.

Δες επίσης : για τους παροίκους