|
|
|
Διπλωματικές ενέργειες
το
πλαίσιο των διπλωματικών ενεργειών του Ιωάννη Γ' Βατάτζη για την ενίσχυση
της δύναμής του εναντίον των Λατίνων τοποθετείται η συνεννόηση και η συμμαχία
με τον εχθρό του πάπα,
Φρειδερίκο Β' Hohenstaufen
της Γερμανίας. Τη συμμαχία
επισφράγισε ο γάμος του
Ιωάννη Γ' Βατάτζη
με τη δωδεκάχρονη εξώγαμη κόρη
του Φρειδερίκου Β' Κωνσταντία που έγινε πιθανότατα το 1244. Η συμμαχία
αυτή ωστόσο δεν προσπόρισε σημαντικά οφέλη στην αυτοκρατορία της Νίκαιας.
Μετά λοιπόν το θάνατο του Φρειδερίκου (1253) συνεχίστηκαν οι συζητήσεις
για την εκκλησιαστική Ένωση με τη Ρώμη που είχαν οδηγηθεί σε αδιέξοδο
το 1234. Ο πάπας Ιννοκέντιος Δ' (1243-54) φαινόταν τώρα πρόθυμος να θυσιάσει
την εξασθενημένη λατινική αυτοκρατορία, προκειμένου να πετύχει την Ένωση
με τη Βυζαντινή Εκκλησία και ο Βατάτζης την ανεξαρτησία της, προκειμένου
να ανακτήσει την Κωνσταντινούπολη. Οι πολιτικές συνθήκες όμως δεν ευνόησαν
και αυτή τη φορά την πραγματοποίηση της Ένωσης, ενώ τις διαπραγματεύσεις
τερμάτισε ο ταυτόχρονος σχεδόν θάνατος του Ιωάννη Γ' από επιληψία, του
Ιννοκέντιου Δ' και του βυζαντινού πατριάρχη Μανουήλ Β' (1244-55) το 1254.
Με την αποτελεσματική εξωτερική πολιτική ο Ιωάννης Γ' Βατάτζης κατάφερε
να διπλασιάσει τα εδάφη της αυτοκρατορίας, συνέτριψε τους εξωτερικούς
εχθρούς της, αποδυνάμωσε τους έλληνες αντιπάλους της και προλείανε το
έδαφος για την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Παρόλο που τον τελικό
θρίαμβο έμελλε να πραγματοποιήσει κάποιος άλλος μπορούμε να πούμε ότι
η τιμή για την αποκατάσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας ανήκει σ' αυτόν
τον αυτοκράτορα κυρίως.
|