 |
|
 |
Σχέσεις με Βενετία-Γένουα
 αθοριστική
για το μέλλον της αυτοκρατορίας ήταν η πολιτική του
Ανδρόνικου Β'
προς τις ναυτικές ιταλικές δυνάμεις Βενετία και Γένουα. Ενώ ο
Μιχαήλ Η'
είχε
καταφέρει να ισοσταθμίσει την παρουσία των δυνάμεων αυτών στην οικονομική
ζωή της αυτοκρατορίας, ο Ανδρόνικος Β' προσκολλήθηκε αποκλειστικά στη
Γένουα, η οποία θα κάλυπτε επιπλέον το κενό που είχε επιφέρει στην άμυνα
του Βυζαντίου η διάλυση του βυζαντινού στόλου λόγω οικονομικής ένδειας.
Η Βενετία κυριαρχούσε ήδη στα νότια του Αιγαίου Πελάγους, ενώ η Γένουα
εδραιώθηκε από τον Ανδρόνικο Β' στο Βόρειο Αιγαίο, την Προποντίδα και
τη Μαύρη Θάλασσα.
Η αύξηση ωστόσο της δύναμης της Γένουας προκάλεσε την
αντίδραση της Βενετίας. Αποτέλεσμα ήταν να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των
δύο δυνάμεων το 1294. Σ' αυτόν ενεπλάκη και η βυζαντινή αυτοκρατορία που
πήρε το μέρος των Γενουατών. Έτσι από Βενετο-γενουατικός ο πόλεμος μεταβλήθηκε
σύντομα σε σύγκρουση μεταξύ Βενετίας και Βυζαντίου. Όταν μάλιστα το 1299
οι Γενουάτες έκλεισαν ειρήνη με τους Βενετούς και αποχώρησαν από τον πόλεμο,
το Βυζάντιο έπρεπε μόνο του πλέον χωρίς στόλο να αντιμετωπίσει τους ισχυρούς
Βενετούς. Δεν έμενε λοιπόν στον Ανδρόνικο Β' παρά να υποχωρήσει. Το 1302
συμφωνήθηκε εκεχειρία μεταξύ των δύο δυνάμεων και οι Βενετοί απέκτησαν
νέα προνόμια εις βάρος πάντα του βυζαντινού εμπορίου. Η αδυναμία λοιπόν
του βυζαντινού κράτους και η άστοχη πολλές φορές πολιτική των αυτοκρατόρων
του έναντι των ιταλικών δυνάμεων όπως του Ανδρόνικου Β' στη συγκεκριμένη
περίπτωση βοήθησε τις τελευταίες να κυριαρχήσουν αποκλειστικά στην οικονομική
ζωή του υστεροβυζαντινού κράτους.
|
