magister officiorum (μάγιστρος των οφφικίων): ανώτερος αξιωματούχος, επικεφαλής της κεντρικής πολιτικής διοίκησης στα Πρώιμα βυζαντινά χρόνια.

μαρμαροθέτημα: η επένδυση του δαπέδου ή των κατώτερων τμημάτων των τοίχων με μαρμάρινες πλάκες, οι οποίες σχηματίζουν διάφορα διακοσμητικά θέματα.

μαρτύριο: χώρος λατρείας μαρτύρων της χριστιανικής πίστης. Συνήθως κτιζόταν πάνω στον τάφο του μάρτυρα και εκεί τελούνταν από τους πρώτους χριστιανούς οι αγάπες, τα ομαδικά δείπνα δηλαδή, προς τιμήν του νεκρού μάρτυρα την ημέρα της μνήμης του.

Μίλιον: θέση στην Kωνσταντινούπολη, από όπου άρχιζε η καταμέτρηση των οδών και των αποστάσεων στα όρια της επικράτειας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Μονοφυσιτισμός - Μονοφυσίτες: αιρετική διδασκαλία που διατυπώθηκε από τον αρχιμανδρίτη Ευτυχή στην Κωνσταντινούπολη εναντίον του νεστοριανισμού. Σύμφωνα μ' αυτήν, κατά την ενανθρώπιση η ανθρώπινη και η θεία φύση ενώθηκαν σε μία στο πρόσωπο του Χριστού, η δε μια αυτή φύση προέκυψε από το συγκερασμό της πεπερασμένης ανθρώπινης με την άπειρη θεία φύση του Υιού και Λόγου του Θεού.