σασσανιδικές επιδράσεις: επιδράσεις από την περσική τέχνη της εποχής της δυναστείας των Σασσανιδών (226-651).

σταυροθόλιο: θόλος, που προκύπτει από την τομή δύο ημικυλινδρικών καμαρών και καλύπτει συνήθως χώρους τετράγωνης κάτοψης.

Σύγκλητος της Κωνσταντινούπολης: η σύγκλητος που συγκροτήθηκε από το Μεγάλο Κωνσταντίνο (306-337) κυρίως από τα μέλη της ρωμαϊκής συγκλήτου, που ακολούθησαν με τις οικογένειές τους τον αυτοκράτορα στη νέα πρωτεύουσα. Εκτός από αυτούς εντάχθηκαν στη σύγκλητο και οι ανώτατοι αυτοκρατορικοί υπάλληλοι.

Συνέσιος Πτολεμαΐδος: (περίπου 370-περίπου 413). Επίσκοπος Πτολεμαΐδος, συγγραφέας. Μεταξύ των έργων του ξεχωρίζουν εννέα ποιήματα ή ύμνοι από τα τελευταία που συντέθηκαν σε κλασικά λυρικά μέτρα.

Σχολή της Αλεξάνδρειας: κατηχητική και στη συνέχεια θεολογική σχολή που ιδρύθηκε στο δεύτερο μισό του 2ου αιώνα προς εξουδετέρωση του γνωστικιστικού κινήματος και ήκμασε με τη νεοπλατωνική διδασκαλία του Κλήμεντος Αλεξανδρείας και του Ωριγένη τον 3ο αιώνα. Ως θεολογική σχολή στηρίχθηκε στη νεοπλατωνική φιλοσοφία για να διαμορφώσει τις αρχές της γιατί είχε δεχθεί ότι η κλασική ελληνική φιλοσοφία ήταν όχι μόνο αναγκαία για την παιδεία αλλά και παιδαγωγός εις Χριστόν.

Σωζομενός, Ερμείος Σαλαμίνιος: (περίπου 400-450). Εκκλησιαστικός ιστορικός. Η "Εκκλησιαστική Ιστορία" του είναι πολύτιμη πηγή για τις εξελίξεις στην Εκκλησία τον 4ο και 5ο αιώνα.

Σωκράτης Σχολαστικός: (περίπου 380- μέσα 5ου αιώνα). Εκκλησιαστικός ιστορικός. Η "Εκκλησιαστική Ιστορία" του καλύπτει την περίοδο από το 305 (παραίτηση Διοκλητιανού) μέχρι το 439 και αποτελεί μοναδική μαρτυρία για τα εκκλησιαστικά γεγονότα του 4ου και του 5ου αιώνα.