Νεστόριος: (λίγο μετά το 380-μεταξύ 450 και 452). Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης (428-431). Η διδασκαλία του για τις δύο φύσεις του Χριστού με έμφαση στην ανθρώπινη θεωρήθηκε αιρετική και καταδικάστηκε από την Γ' Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου το 431.

Νεστοριανισμός: αιρετική διδασκαλία που διατυπώθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινούπολης Νεστόριο. Σύμφωνα μ' αυτήν η ένωση των δύο φύσεων (θείας και ανθρώπινης) στη μια φύση και υπόσταση του Ιησού Χριστού ήταν αδύνατη αφού κάθε φύση συγκροτεί το δικό της ιδιαίτερο πρόσωπο. Καταδικάστηκε με βάση τη θεολογία του Κυρίλλου Αλεξανδρείας -και της σχολής της Αλεξάνδρειας γενικότερα- από την Γ' Οικουμενική Σύνοδο, το 431. Οι νεστοριανοί ωστόσο συνέχισαν τη διάδοση της διδασκαλίας τους στην Περσία αρχικά και στη συνέχεια στη Μεσοποταμία, την Ινδία, την Κίνα, τη Συρία και την Παλαιστίνη.

Νόννος ο Πανοπολίτης: (5ος αιώνας). Επικός ποιητής από την Πανόπολη της 'Ανω Αιγύπτου. Το επικό έργο του "Διονυσιακά" μάς δίνει πολύτιμα πολιτιστικά στοιχεία για την εποχή που γράφτηκε.