 |
|
 |
σταδιακή αποδυνάμωση της λατινικής αυτοκρατορίας μετά το θάνατο του
Ερρίκου
το 1216 επέτρεψε στο
Θεόδωρο Α'
να αναλάβει διπλωματική δραστηριότητα
προς τη Δύση.
Παντρεύτηκε μια ανηψιά του Ερρίκου και μετά το θάνατό της
προσπάθησε να εισχωρήσει στην αντιβασιλεία της λατινικής αυτοκρατορίας.
Η απόπειρά του όμως δεν πέτυχε λόγω της επέμβασης του λατίνου πατριάρχη
και του βενετού
βαϊούλου
της Κωνσταντινούπολης. Για να προσεγγίσει τους
Βενετούς της Κωνσταντινούπολης, τους παραχώρησε εμπορικά προνόμια στα εδάφη
της αυτοκρατορίας της Νίκαιας με συνθήκη τον Αύγουστο του 1219.
Πολιτικό
χαρακτήρα είχαν επίσης οι ενωτικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωμαϊκή Εκκλησία.
Αυτές τις προώθησε ο Θεόδωρος προς το τέλος της βασιλείας του, οι οποίες
όμως δεν ευοδώθηκαν, καθώς συνάντησαν σύσσωμη σχεδόν την αντίδραση του
ελληνικού κλήρου. Διπλωματική ενέργεια θα μπορούσαμε επίσης να χαρακτηρίσουμε
τη χειροτονία του αδελφού του
Στεφάνου Β' Νεμάνια
της Σερβίας
Σάββα
σε αρχιεπίσκοπο της αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Σερβίας από τον Πατριάρχη της
Νίκαιας το 1219. Με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίστηκαν τόσο ο αυτοκράτορας
της Νίκαιας όσο και ο πατριάρχης ως νόμιμοι συνεχιστές της βυζαντινής
παράδοσης και ενισχύθηκε η επιρροή του Θεόδωρου Α' στη
Σερβία.
|
