 |
|
 |
Οργάνωση της νέας
αυτοκρατορίας
 ασική
προϋπόθεση για να πετύχει ο
Θεόδωρος Α'
τον κύριο στόχο της εξωτερικής
πολιτικής, την ανακατάληψη δηλαδή της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους,
ήταν η σωστή οργάνωση της αυτοκρατορίας της Νίκαιας. Παρόλο που οι νέες
συνθήκες, που προέκυψαν μετά την πτώση της πρωτεύουσας, επέβαλαν κάποιες
αλλαγές στη διάρθρωση του κράτους η διοίκηση και η αυτοκρατορική αυλή
οργανώθηκαν σύμφωνα με τις παλιές βυζαντινές παραδόσεις.
Η σύγκλητος αποκαταστάθηκε
παράλληλα με την εκκλησιαστική ιεραρχία στη Νίκαια, ενώ αναβίωσαν και
οι αυλικές τελετουργίες. Η διοίκηση και ο στρατός στελεχώθηκαν από αριστοκράτες
πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης που ήταν εξοικειωμένοι με τη διαχείριση
των δημόσιων υποθέσεων, εφόσον είχαν υπηρετήσει σε ανάλογες θέσεις στο
παρελθόν, αλλά και από πρόσφυγες άλλων περιοχών που κατέφυγαν στη Νίκαια.
Για να τους ανταμείψει για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν ο Θεόδωρος τους
διέθετε μόνο γη. Έτσι, όλος ο διοικητικός και στρατιωτικός μηχανισμός της
νέας αυτοκρατορίας στηρίχτηκε στην αγροτική πολιτική των Λασκάρεων. Ο
Θεόδωρος ενίσχυσε τους τομείς αυτούς με την παραχώρηση προνοιών σε ευρεία
κλίμακα. Oι πρόνοιες ήταν εκτάσεις γης που παρέχονταν σε ένα άτομο για
μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η οποία συνήθως ταυτιζόταν με τη διάρκεια
της ζωής του, ως αντάλλαγμα για υπηρεσίες που είχε προσφέρει ή που θα
πρόσφερε.
Δες επίσης : για την πρόνοια
|
