.
FHW Button

Σχέσεις με βασίλειο Σικελίας

ην εξωτερική πολιτική του Μιχαήλ Η' καθόρισε σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του η σχέση του με το εχθρικό βασίλειο της Σικελίας. Αυτό που κυρίως προσπαθούσε να αποτρέψει ήταν η συμμαχία του βασιλιά της Σικελίας Μανφρέδου με τον πάπα κατά του Βυζαντίου. Για να το καταφέρει στηρίχτηκε κυρίως στη διπλωματία, καθώς η δεινή οικονομική κατάσταση του κράτους δεν του επέτρεπε να αναλάβει μεγάλες στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Η αντιπάθεια του προκαθήμενου της Ρωμαϊκής Eκκλησίας προς τον οίκο των Hohenstaufen που βασίλευε στη Σικελία διευκόλυνε αρχικά το Μιχαήλ, που προσπάθησε επιπλέον να δελεάσει τον πάπα Ουρβανό Δ' (1261-64) με φιλενωτικές προτάσεις. Η κατάσταση όμως άλλαξε το 1266 όταν με την υποστήριξη του ίδιου του πάπα κατέλαβε ο αδελφός του βασιλιά της Γαλλίας Κάρολος Ανδεγαυός το κράτος της Σικελίας και Κάτω Ιταλίας. Τον επόμενο χρόνο (1267) με τη βοήθεια του πάπα Κλήμεντα Δ' (1265-68) ο Κάρολος έκλεισε τη συμφωνία του Viterbo με τον τιτουλάριο αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης Βαλδουίνο Β' εναντίον του Βυζαντίου, στην οποία προσχώρησαν και τα άλλα ελληνικά, λατινικά και σλαβικά κράτη της Βαλκανικής.

Η απελπιστική θέση στην οποία βρέθηκε τότε ο Μιχαήλ τον ώθησε να αναλάβει έντονη διπλωματική δραστηριότητα κυρίως προς το γάλλο βασιλιά που πείστηκε ότι εκείνο που προείχε στη δεδομένη στιγμή ήταν η εκδίωξη των απίστων από τους Αγίους Τόπους και όχι ο αλληλοσπαραγμός των χριστιανικών δυνάμεων. Η συμμετοχή του Καρόλου στη Σταυροφορία του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου Θ' στην Τύνιδα το 1270 ανέβαλε προσωρινά τα σχέδια του πρώτου κατά του Βυζαντίου.