 |
|
 |
Εμπλοκή ξένων δυνάμεων
στον εμφύλιο
 κτός
από τις κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες της εποχής στο δεύτερο εμφύλιο
πόλεμο οι πρωτεργάτες του ενέπλεξαν και ξένες δυνάμεις που θα ενίσχυαν
τον αγώνα τους. Πρώτος ο
Ιωάννης Καντακουζηνός
ζήτησε τη συνδρομή του σέρβου ηγεμόνα
Στεφάνου Δουσάν,
όταν μετά τις λαϊκές εξεγέρσεις του 1341
η αριστοκρατία που ο ίδιος εκπροσωπούσε είχε καταρρεύσει σε όλη την περιοχή
από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Η συμμαχία όμως των δύο
ανδρών (1342) ήταν βραχύβια και διέκοψαν τις σχέσεις τους, όταν η Θεσσαλία
αναγνώρισε τον Καντακουζηνό ως αυτοκράτορα.
Ο Δουσάν βέβαια ήθελε να επέμβει
στις βυζαντινές διαμάχες προς όφελός του και δεν επιθυμούσε σε καμιά
περίπτωση να βοηθήσει μια από τις αντίπαλες παρατάξεις να ανεβεί στο θρόνο.
¶φησε έτσι τον Καντακουζηνό και προσέγγισε την αντιβασιλεία της Κωνσταντινούπολης
που επίσης ζητούσε τη συνεργασία του. Τότε ο Καντακουζηνός αναζήτησε και
κέρδισε τη συμμαχία του εμίρη του Αϊδινίου
Ομούρ
(1342) με τον οποίο συνδεόταν φιλικά από την εποχή του
Ανδρόνικου Γ'.
Με τη βοήθεια του τούρκου εμίρη
άρχισε να κατακτά τη Θράκη. Στις αρχές του 1343 οι δυνάμεις του Ομούρ
κατέλαβαν το Διδυμότειχο λεηλατώντας όμως ταυτόχρονα τις κατακτημένες
περιοχές. Επιπλέον, όταν το 1344 μια Σταυροφορία των Δυτικών κατέληξε στην
κατάληψη της Σμύρνης και ανάγκασε τον Ομούρ να στραφεί στο εμιράτο του
και να περιορίσει τη βοήθεια προς τον Καντακουζηνό, ο τελευταίος συμμάχησε
με τον Οθωμανό
Ορχάν.
Από τότε (1345-6) άρχισαν οι εισβολές των Οθωμανών
στη Θράκη και η τουρκική κατάκτηση της περιοχής που θα ολοκληρωθεί αργότερα
μπορεί να θεωρηθεί απότοκος των γεγονότων του εμφυλίου. Η αντιβασιλεία
της Κωνσταντινούπολης από την άλλη εκτός από το Δουσάν κέρδισε επίσης
την υποστήριξη του τσάρου της Βουλγαρίας
Ιωάννη Αλεξάνδρου
(1342). Όπως
όμως οι σύμμαχοι του Καντακουζηνού λεηλατούσαν την περιοχή της Θράκης
έτσι και εκείνοι της αντιβασιλείας βρήκαν ευκαιρία για να αποσπάσουν από
την αυτοκρατορία εδάφη.
|
