Δεν θέλουν να εννοήσουν ότι πρόκειται περί εντελώς εξαιρετικής
προσωπικότητας, ήτις φέρει από φύσεως την σφραγίδα της υπεροχής και της
διαφοράς από τον κοινόν ανθρώπινον τύπον; Επιμένουν να αγνοούν ότι έχουν
ενώπιόν των εν αληθές ηθικόν όρος, άβατον εις τα ηθικά των μέσα;".
(Πατρίς, 27-3-1915)
"Η προσωποποίησις της δυνάμεως του λαού. Η εκδήλωσις της αιωνίας
ευρωστίας της ελληνικής φυλής. Ο δυνατός, όστις εξήρθη υπεράνω προσώπων.
Η θέλησις του λαού, ήτις απέβλεψεν εις το κοινόν, το γενικόν, το ολοκληρωτικόν
συμφέρον. Ο πέλεκυς της βουλήσεως του Έθνους, όστις κατέρριψε τα είδωλα
και εστερέωσε νέους θεούς, την Ισότητα, την Αξίαν, την Εργασίαν, την Ηθικήν,
το Σθένος. Ο ανήρ, όστις εκεί ένθα οι άλλοι δεν έβλεπαν ειμή ερείπια μόνον
και τέφραν, αυτός ανεύρε γρανιτώδη και ασάλευτα θεμέλια, ίνα στερεώση την
νέαν Ελλάδα". (Εστία, 14-4-1915)
Ο Βενιζέλος στις αντιβενιζελικές εφημερίδες:
"O επαναστάτης του Θερίσσου, ο ηθικός δολοφόνος του πρίγκηπος Γεωργίου,
ο υπονομευτής της Δυναστείας του, ο ασεβής αναρχικός και στασιαστής κατά
του βασιλέως Κωνσταντίνου, ο απεμπολητής των εθνικών συμφερόντων και απαρνητής
των εθνικών δικαιωμάτων, κείται πολιτικός νεκρός υπό τας αράς ολοκλήρου
του Έθνους". (Σκριπ, 24-9-1915)
"...ενεδρεύων ως όφις από της πρώτης ημέρας της πτώσεως του, εξήλθε
χθες από τους τελματώδεις φράκτας του ο Μέγας Αναρχικός, ολόσωμος, στυγνός,
συρίζων απαισίως, χύνων τους αφρούς της λύσσης του δεξιά και αριστερά και
διασκορπίζων το δηλητήριό του προς πάσαν διεύθυνσιν". (Σκριπ,
23-10-1915)
Δ. Παπαδημητρίου, "Ο Τύπος και ο Διχασμός, 1914-1915", στο
Θ. Bερέμης- Γ. Γουλιμή, Eλευθέριος Βενιζέλος. Κοινωνία-Οικονομία-Πολιτική
στην εποχή του, Αθήνα, Γνώση, 1989, σ. 419-421.
|
|