"Αλλ' είναι πλέον καιρός, έστω και την υστάτη στιγμήν, να συνέλθωμεν, να πέσουν τα ψεύδη, να επιβληθή το πραγματικόν συμφέρον του Έθνους.

Είναι καιρός να εξαρθώμεν όλοι υπεράνω κάθε κομματικής εμπαθείας, κάθε κομματικής βλέψεως. Είναι υπερτάτη ανάγκη κάθε προσωπικό συμφέρον της βασιλείας να υποκύψη αγογγύστως εις το εθνικόν. Αι δημαγωγικαί προσωπολατρείαι και οι βυζαντινισμοί πρέπει να λείψουν. Πρόκειται περί της υποστάσεως του Έθνους, περί του στρατού μας του τόσο ηρωικώς θυσιαζομένου, περί της ζωής του εργαζομένου λαού, του οποίου διαρκώς τα βάρη αυξάνουν. Η Ελλάς είναι δημιούργημα του πνεύματος, των μόχθων και των αγώνων των τέκνων της. Δεν είναι βασιλικόν τιμάριον. Και δεν ημπορεί ποτέ να γίνη ανεκτόν να θυσιασθή και το ελάχιστον τμήμα της χάριν προσωπικών βασιλικών συμφερόντων".

Αλ. Παπαναστασίου, Μελέτες-Λόγοι-Άρθρα, Αθήνα, ΜΙΑΤ, 1988, σ. 297.