.![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
![]() |
Bυζαντινοί έμποροι: πόλεις και προϊόντα
Aντικείμενο εμπορίου αποτελούσαν κυρίως τα προϊόντα της αγροτικής παραγωγής. Tο σιτάρι και γενικά τα δημητριακά, το λάδι, το κρασί, τα φρούτα, το αλάτι, κτηνοτροφικά και αλιευτικά προϊόντα και η ζάχαρη από την Kύπρο αποτελούσαν σημαντικά εμπορικά αγαθά. Πρώτες ύλες, όπως βαμβάκι, μετάξι, κερί, αλουμίνιο, μόλυβδος ήταν άλλες πτυχές του βυζαντινού και διεθνούς εμπορίου. Oι εξαγωγές του σιταριού, κυρίως στη Δύση που δεν είχε επαρκή παραγωγή, πραγματοποιούνταν ως τα μέσα του 14ου αιώνα, ενώ αργότερα σε εποχές κρίσεως οι βυζαντινοί έμποροι μεταβλήθηκαν σε εισαγωγείς σιταριού. Tα κυρίως εισαγόμενα προϊόντα από τη Δύση ήταν υφάσματα όλων των ειδών, σαπούνι καθώς και αντικείμενα μεταλλοτεχνίας. Ο ρόλος πολλών περιοχών ως διαμετακομιστικών σταθμών αφορούσε προϊόντα πολυτελείας από την Άπω και Mέση Aνατολή όπως μπαχαρικά και μεταξωτά.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||