ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ | ΑΔΡΙΑΝΟΥΠΟΛΗ | ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗ | ΧΙΟΣ | ΝΕΑ ΜΟΝΗ | ΣΜΥΡΝΗ

[Η Φιλιππούπολη στα χρόνια του Νοταρά]
[Η Φιλιππούπολη ως την οθωμανική κατάκτηση]
[Η Φιλιππούπολη γίνεται οθωμανική πόλη]
[Οι συντεχνίες της Φιλιππούπολης]
[Οι Έλληνες της Φιλιππούπολης]

Tο χαρακτηριστικότερο στοιχείο της ζωής σ' αυτή την πόλη στα οθωμανικά χρόνια ήταν οι φημισμένες της συντεχνίες.

Kαζαντζήδες και κηροπλάστες, αλευράδες και ψωμάδες, ραφτάδες, μπογιατζήδες, ασταρτζήδες, τακιατζήδες, γουναράδες και χρυσοχόοι, μα πριν απ' όλους οι αμπατζήδες και οι καφταντζήδες οργανώθηκαν σταδιακά σε εσνάφια, δίνοντας νέες διαστάσεις στην οικονομική ζωή της πόλης. Στο "Kατάστιχο της συντεχνίας των αμπατζήδων", που είναι ο αρχαιότερος διασωθείς κανονισμός λειτουργίας μιας συντεχνίας στην Αυτοκρατορία, μπορούμε να παρακολουθήσουμε με λεπτομέρειες την πορεία της από το 1675 έως τα μέσα του 19ου αιώνα, αντλώντας πολλές πληροφορίες για τις διαστάσεις τις οικονομίας της πόλης, την ιεράρχηση προσώπων και καθηκόντων στο εσωτερικό της αλλά και το κοινωνικό πρόσωπο του εσναφιού στην πόλη (οικονομικά βοηθήματα για τα ασθενέστερα μέλη της αντίστοιχης κοινότητας, δάνεια και αποπληρωμές, κ.ά.). H ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των συντεχνιών ήρθε πολλές φορές σε σύγκρουση με τους μηχανισμούς ελέγχου της οθωμανικής διοίκησης, προκαλώντας ακόμα και νομοθετικές παρεμβάσεις απευθείας από τον ίδιο το Σουλτάνο. `Αλλοτε πάλι το κράτος στάθηκε αρωγός της βιοτεχνικής παραγωγής και μεριμνούσε για την επίλυση προβλημάτων, τα οποία αντιμετώπιζαν οι μεγάλες φιλιππουπολίτικες συντεχνίες.