Η ίδια περίοδος, παράλληλα με την πολεμική περιπέτεια και τις ποικίλες εσωτερικές κρίσεις, για ένα άλλο κομμάτι της κοινωνίας, τα ανώτερα αστικά στρώματα, δεν παύει να είναι η belle epoque,

η περίοδος ευφορίας, ανεμελιάς και εκκεντρικότητας που συμπίπτει με την καμπή του αιώνα για όλη την Ευρώπη. Η Αθήνα ζει κι αυτή σε αυτό το ρυθμό. Κοσμικές δεξιώσεις, εκδηλώσεις καλλιτεχνικές, βραδινές βόλτες στο ηλεκτροφωτισμένο πλέον Φάληρο, διασκέδαση στα παραθαλάσσια καφέ ή εστιατόρια αλλά και σε άλλους χώρους που δημιουργούνται τώρα, περίπατοι υπό τους ήχους της δημοτικής ορχήστρας, οπερέτες με ξένες καλλιτέχνιδες, εύθυμες επιθεωρήσεις, είδος που βρίσκεται αυτή την εποχή σε μεγάλη ακμή συνιστούν το κλίμα της αθηναϊκής belle epoque.