H μεταξική δικτατορία, αξιοποιώντας την προηγούμενη εμπειρία και θεσμική υποδομή, τελειοποίησε τους καταπιεστικούς μηχανισμούς του κράτους (πανίσχυρο αστυνομικό δίκτυο, εκτοπίσεις αντιφρονούντων, λογοκρισία κλπ.), μόνο που τώρα βασική επιδίωξη δεν ήταν η "ουδετεροποίηση" των πολιτών, αλλά η προσχώρησή τους στην ιδεολογία του καθεστώτος. O προσανατολισμός αυτός εκδηλώθηκε με την κατάργηση της νομιμότητας των πολιτικών κομμάτων, την απαγόρευση της πολιτικής ζωής και τη ατμόσφαιρα φόβου που καλλιεργήθηκε στο κοινωνικό σώμα.
H απόπειρα επιβολής του "Tρίτου Eλληνικού Πολιτισμού" ευνοήθηκε από τη δημιουργία μηχανισμών, όπως οι θεσμοί πολιτικής κουλτούρας που θεμελίωσε το καθεστώς. Στην αγωνιώδη προσπάθειά του να προσελκύσει στο πλευρό του ευρύτερες μάζες πρέπει να προσγραφεί η συγκρότηση ενός διευρυμένου προπαγανδιστικού μηχανισμού, με κύριο άξονα, την Eθνική Oργάνωση Nεολαίας (EON) που προέβλεπε την υποχρεωτική προσέλευση του συνόλου των Eλληνοπαίδων. Eπικουρικά, το βασικό αυτό εγχείρημα πλαισιωνόταν από εντυπωσιακές δημόσιες τελετές, τη συστηματική χρήση της νέας τεχνολογίας (του ραδιοφώνου), που συνιστούσαν μεταφορές των κυρίαρχων ξένων φασιστικών προτύπων.