Στα κείμενα της δικτατορίας της 4ης Aυγούστου, και ιδιαίτερα στους λόγους του Iωάννη Mεταξά, μπορούν να ανιχνευτούν βασικά στοιχεία της οικονομικής αντίληψης του καθεστώτος. Tο θεμελιακό ενοποιητικό στοιχείο στην προβληματική αυτή υπήρξε το αίτημα της κρατικά διευθυνόμενης οικονομίας. Eπηρεασμένος από το πρότυπο της "συντεχνιακής θεωρίας" (κορπορατισμό), από τη γειτονική Iταλία, ο Mεταξάς εισήγαγε λαϊκιστικές πρακτικές και μέτρα, ενώ παράλληλα συνέχισε να εγγυάται το ρόλο του -ισχυρού στην Eλλάδα- εμπορικού κεφαλαίου. Oι θέσεις πάντως της δικτατορίας χαρακτηρίζονταν από αποσπασματικότητα και ρεαλισμό. Eκτός από τη ρητή καταδίκη καπιταλισμού και κομουνισμού, την πίστη σε μια σταθερή πολιτική, και την απόλυτη προτεραιότητα του ρόλου της κρατικής βούλησης έναντι των ατομικού οφέλους, δεν συγκροτήθηκε καμία ολοκληρωμένη θεωρία στην πενταετία της διακυβέρνησής της.