Aπόσπασμα εγκυκλίου της Eθνικής Tράπεζας της Eλλάδος με τίτλο Xορηγήσεις προς ομογενείς πρόσφυγας δυνάμει του νόμου 3142 και ημερομηνία έκδοσης 19 Σεπτεμβρίου 1924. Περιλαμβάνεται στο: Mαργαρίτα Δρίτσα, Bιομηχανία και Tράπεζες στην Eλλάδα του Mεσοπολέμου, Aθήνα 1990, σ. 549

[...] Δέον να λάβητε υπ' όψει σας, ότι θα υπάρξωσι Συν/σμοί θνησιγενείς, δημιουργηθέντες ουχί επί παραγωγικώ και συμφώνως τω πνεύματι του νόμου σκοπώ, αλλά προς εύκολον απόκτησιν και εκ προμελέτης σφετερισμόν κεφαλαίων, άτινα άλλως δεν θα καθίστατο δυνατόν να προσπορισθώσι τα κατ' ιδίων μέλη. Οι Συν/σμοί ούτοι, ως ευνόητον, δεν πρέπει να προστατευθώσιν, ουχί μόνον προς πρόληψιν ενδεχομένων ζημιών, αλλά κυρίως διότι θα δημιουργήσωσι κακόν προηγούμενον και δυσμενείς αντιλήψεις περί του δυνατού της ευδοκιμήσεως του θεσμού τούτου εν τη σημερινή κοινωνική συνθέσει του αστικού πληθυσμού.

Τους υγιείς μόνον οργανισμούς δέον να ενισχύσης υλικώς και ηθικώς καθοδηγούντες αυτούς προς προοδευτικήν επίτευξιν του αναληφθέντος έργου, καθόσον εκ των επιτυχών αποτελεσμάτων της εργασίας ταύτης θα εξαρτηθή και η εκ μέρους ημών ευρυτέρα ηθική και οικονομική ενίσχυσις του αστικού Συνεργατισμού, εκ της επιτυχούς εξελίξεως του οποίου ελπίζομεν ότι θα προκύψη ου μόνον βελτίωσις εις την γενικωτέραν οικονομίαν της χώρας αλλά και βαθμιαία επίλυσις διαφόρων εργατικών προβλημάτων, οχληρώς ήδη απασχολούντων την ημετέραν κοινωνίαν [...].