Oι υποσχέσεις του δικτάτορα Θεόδωρου Πάγκαλου για χρηστή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, και κυρίως η γενική κόπωση μετά από μια περίοδο κοινοβουλευτικής αστάθειας, συντέλεσαν στην αναίμακτη επικράτησή του αλλά και στην αποδοχή του στο Κοινοβούλιο από τους εκπρόσωπους του Έθνους. Την αρχική περίοδο ανοχής στην ημικοινοβουλευτική διακυβέρνηση του Θεόδωρου Πάγκαλου, ακολούθησε η δυσαρέσκεια εξαιτίας των αυταρχικών μεθόδων του, αλλά κυρίως λόγω της αδυναμίας του να διαχειριστεί τα οικονομικά της χώρας.

Στην πραγματικότητα, τα συσσωρευμένα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και η αδυναμία διευθέτησής τους στα στενά πλαίσια της πολιτικής συγκυρίας του 1925-26, έφθειραν τον συχνά απρόβλεπτο στις ενέργειές του δικτάτορα. H λογοκρισία στον Tύπο και οι εκτοπίσεις σε νησιά πολιτικών αρχηγών, αλλά και απλών πολιτών, χαρακτηρίζουν την περίοδο. Eύλογα αυτή η πολιτική, προκάλεσε αντιδράσεις στον πολιτικό κόσμο αλλά και στο στρατό. Ο Γεώργιος Κονδύλης, συνεπικουρούμενος από τους πραιτωριανούς του παλαιού συμμάχου του, τον ανέτρεψε και ανέλαβε προσωρινά τη διοίκηση.