Μία πρώτη απόπειρα σχηματισμού οικουμενικής κυβέρνησης ναυάγησε και προκηρύχτηκαν εκλογές (7/11/1926) -για πρώτη φορά- με το σύστημα της απλής αναλογικής. H εκλογική διαδικασία χαρακτηρίστηκε από ευρύτατες συμπράξεις και τη διαμόρφωση νέων κομματικών συμμαχιών, οι οποίες εξέφραζαν ένα μεγάλο φάσμα πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.

Οι διαπραγματεύσεις για βιώσιμη κυβέρνηση συνασπισμού των αστικών κομμάτων έδιναν και το στίγμα της νέας Βουλής. Η συμμετοχή ωστόσο σ' αυτή του Λαϊκού Κόμματος -που δεν είχε αναγνωρίσει το νέο πολίτευμα- σε συνδυασμό με ποικίλα άλλα ζητήματα τροφοδότησαν διαδοχικές κρίσεις, που κατέληξαν τελικά στην ανατροπή της (27/6/1928).

Aνάμεσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το αποτακτικό (δηλαδή η στάση της πολιτείας απέναντι στους αποταχθέντες λόγω εμπλοκής σε κινήματα), το σκάνδαλο που προκλήθηκε εξαιτίας της σύμβασης με την εταιρία ηλεκτρισμού Power κ.ά. Το αίτημα της επίλυσης των πολύπλευρων αδιεξόδων που ανέκυπταν πήρε υπόσταση -για μια ακόμα φορά- στο πρόσωπο του Ελευθέριου Βενιζέλου.