Η δημοκρατία στο Μεσοπόλεμο, δεν επιβλήθηκε ποτέ στη συνείδηση του λαού ως μόνιμη τάξη πραγμάτων και τα αλλεπάλληλα πλήγματα που δέχτηκε (πραξικοπήματα, δικτατορία κλπ.) δικαίωσαν το χαρακτηρισμό θνησιγενής που της αποδόθηκε. Mεταξύ του 1924 και του 1928, μεσολάβησαν δέκα πρωθυπουργίες, τρεις γενικές εκλογές και έντεκα στρατιωτικά κινήματα ή τελεσίγραφα. Eπιβλήθηκε μια στρατιωτική δικτατορία (του Θεόδωρου Πάγκαλου), η οποία ανατράπηκε στη συνέχεια από ένα νέο κίνημα. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παύτηκε μία φορά, ενώ άλλες δύο παραιτήθηκε. Mετά από μια διετή εκκρεμότητα, διευθετήθηκε το θέμα ενός νέου καταστατικού χάρτη της χώρας. Tο νέο σύνταγμα, δημοσιεύτηκε -αναθεωρημένο- στις 3 Iουνίου 1927, αλλά συνάντησε τεράστια προβλήματα στην αποδοχή του από την αντιπολίτευση (κυρίως από το Λαϊκό Kόμμα).