Tα χωριά της οροσειράς του Bήλου
  Όπως οι όγκοι του Χαουράν (Hauran) και του Ντζεμπέλ ελ Αράμπ (Djebel el-'Arab) στη νότια Συρία, έτσι και το ασβεστολιθικό οροπέδιο του Βήλου στο Βορρά ήταν πλούσιο και πυκνοκατοικημένο για πολλούς αιώνες, παρά την ακριτική του θέση. Εδώ μεμονωμένοι αγρότες ευημερούσαν χάρη στα ποικίλα προϊόντα (ελαιόλαδο, κρασί, δημητριακά, φρούτα και λαχανικά) που παρήγαν, το πλεόνασμα των οποίων πουλούσαν στην κτηνοτροφία, και στην πάγια τακτική τους να αψηφούν τους αυτοκρατορικούς φοροεισπράκτορες.
  Περίπου εφτακόσια χωριά, πολλά από τα οποία διατηρούνται σε άριστη κατάσταση μέχρι σήμερα, είναι διάσπαρτα σε αυτή την περιοχή. Χτισμένα από δόμους ασβεστόλιθου κομμένους με ακρίβεια, απαρτίζονταν από συστάδες σπιτιών και περιστασιακά κάποια δημόσια κτήρια, όπως εκκλησίες, λουτρά, ξενώνες ή ταβέρνες, που διαχωρίζονταν από στενούς ελικοειδείς δρόμους και ακανόνιστες ανοιχτές πλατείες. Φαίνεται ότι οι γεωργοί επένδυαν μεγάλο μέρος του πλούτου τους σε κομψά κτήρια, που συνήθως περιλάμβαναν την κυρίως οικία και διάφορα προσκτίσματα, όπως πατητήρια κρασιού και ελαιοτριβεία. Τόσο το σπίτι όσο και τα προσκτίσματα έβλεπαν σε μία αυλή και επικοινωνούσαν με τον εξωτερικό χώρο από μία μόνο πόρτα. Το κυρίως σπίτι ήταν συχνά διώροφο ή τριώροφο, είχε βεράντες και λίθινες οροφές. Το ισόγειο χρησιμοποιούνταν ως αποθηκευτικός χώρος και σταύλος και οι όροφοι ως ενδιαιτήματα. Κομψά κυμάτια περιτρέχουν τις προσόψεις και πλαισιώνουν τις πόρτες και τα παράθυρα. Όμως, όλα τα σπίτια στερούνταν βασικές ανέσεις, όπως θέρμανση και χώρους υγιεινής, και πιθανόν να κατοικούνταν από περισσότερες από μία οικογένειες.